Dingen om te weten tijdens het daten met een tatoeëerder - vijf jaar later

Na vijf jaar is dit wat ik te zeggen heb. . .

Het is nu vijf jaar geleden en ik kan je verzekeren dat er niet veel verandert in de manier van daten met een tattoo-artiest. Na vijf jaar samen komen we nog steeds uit in dezelfde gevechten die we hadden toen we voor het eerst met daten begonnen. Net als elk ander stel maken we ruzie over normale dingen. Geld, jaloezie, kleine rotzooi die nooit een argument had mogen worden. . . maar als je met iemand uitgaat in een veld als tatoeage, zijn er andere problemen die zich voordoen en die zich kenbaar maken.

Het grootste dat ik na vijf jaar heb gevonden, is niet iets wat je zou verwachten. Het zijn niet de andere vrouwen die in schoppen komen, geloof me, en het zijn niet de lange eenzame nachten, die ook in schoppen zullen komen. Het belangrijkste probleem dat ik met deze man heb, is de manier waarop hij zich vrijwillig aanmeldt.

Iemand is altijd op zoek naar een gratis tatoeage of een tatoeage van twintig dollar, zonder rekening te houden met de kosten van benodigdheden, of het feit dat alleen de eigenaar van een winkel het volledige bedrag mee naar huis mag nemen dat hij je in rekening brengt, en zelfs dan heeft hij om te betalen voor huur, elektriciteit en alle andere dingen die een winkel draaien.

Mensen die zichzelf echte vrienden van een tattoo-artiest noemen, accepteren meestal de prijs die ze krijgen, simpelweg omdat een echte vriend weet dat de artiest hem waarschijnlijk al de 'vriendenkorting' schrapt, maar er zijn mensen, vrienden van vrienden of zelfs totaal vreemden die van een tattoo-artiest verwachten dat hij zichzelf volledig verkracht, zodat ze een tatoeage kunnen krijgen voor de prijs van een paar liter gas.

Het is woedend om te zien hoe iemand van wie je houdt zijn prijs verlaagt tot het punt dat hij accepteert wat te laag is voor wat ze te bieden hebben, alleen om een ​​klant te plezieren. Je voelt dat er misbruik van ze wordt gemaakt en dat ze hadden moeten vechten om de prijs te houden voor wat ze weten dat hun werk waard is. Er is alles in je voor nodig om de klant niet wakker te schudden om te proberen hem te laten beseffen hoeveel werk het kost om een ​​tatoeage mooi en levendig te maken, vooral als de artiest met wie je aan het daten bent echt talent heeft, zoals ik zo gelukkig heb gevonden .

Maar dat kun je niet doen. Je zult werkeloos moeten toekijken terwijl je man of vrouw constant wordt neergeslagen door klanten, de samenleving en helaas andere artiesten. Sommige klanten zullen klagen, ongeacht de kosten van de tatoeage, sommigen worden zelfs onbeleefd. Maar mijn man blijft doorgaans sterk en professioneel, en zal meestal werken met mensen met een goede instelling. Maar zelfs dan zullen jullie als hun ondersteunende en juichende ploeg niet het gevoel hebben dat ze goed zijn gedaan. Je zult het gevoel hebben dat er misbruik van wordt gemaakt, ook al hebben ze echt het laatste woord over hun prijs en kunnen ze nee zeggen als ze ervoor kiezen.

Je moet je realiseren wat je man of vrouw aan het doen is. Als hij / zij een goede tattoo-artiest is, iemand die zich niet alleen bezighoudt met zijn / haar volgende dollar, dan is zijn / haar belangrijkste doel ervoor te zorgen dat de klant tevreden is.

Als Jesse zijn werk prijzen, doet hij zijn best om het zo laag mogelijk te houden. Niet omdat hij denkt dat zijn werk het niet waard is, maar omdat mensen in de huidige economie het geld niet kunnen veroorloven om het soort geld uit te geven aan inkt dat ze vroeger deden. Hij geniet ook (te veel) van het plezier dat hij krijgt als hij beseft hoe gelukkig hij iemand heeft gemaakt. Geloof me, als iemand tranen van vreugde huilt over het werk dat je partner zojuist voor hem heeft gedaan, of het nu een herdenking was of wat dan ook, zul je begrijpen waarom de goede artiesten bereid zijn om een ​​beetje te onderhandelen, en het zal je vullen met trots op je geliefde.

Maar zelfs als hij bijna zijn eigen keel doorsnijdt, zijn er nog steeds mensen die hem verder willen afsnijden. Als ik dit zie, kookt mijn bloed. Laat me teruggaan naar het zeer oude gezegde: 'Een goede tatoeage is niet goedkoop en een goedkope tatoeage is niet goed.'

Een goede artiest die zich meer met uw inkt bezighoudt dan met zijn volgende dollar, is inderdaad een goede artiest, en respecteer het in plaats van daarvan te profiteren. Twintig is voor geen enkele tatoeage acceptabel, hoe klein ook, simpelweg vanwege de kosten van benodigdheden. Dus als je voor twintig dollar een tatoeage wilt, ga dan naar de kelder van je buddy en koop er een, en als je wilt dat het wordt gerepareerd, kom dan naar mijn man, betaal een echte prijs en laat een echte tatoeage zetten.

Nu dat uit mijn systeem is, waren er veel opmerkingen over mijn laatste artikel over ontrouw en veel van vertrouwenskwesties.

Een van de problemen die ik las, ging over een mannelijke tatoeëerder in een toegewijde relatie die gratis een andere vrouw tatoeëerde, als een manier om zijn werk te ‘adverteren’. Dit is iets waar ik opmerkingen over zou waarderen.

Mijn mening werd duidelijk gepost in mijn reactie op het bericht, en ik zal het hier ook toevoegen. Ik vind het niet oké dat mijn vriend gratis een andere vrouw tatoeëert om een ​​andere reden dan de verjaardag, vakantie, enz. Van een goede vriend of familielid.

Zelfs als de man geen enkele seksuele aantrekkingskracht voelt tot de bovengenoemde vrouw, zal dit nog steeds te veel problemen oproepen. Als vrouw ga ik je vertellen dat als een vrouw je zegt: 'Nee schat, dat zou me niet aan de ergste gedachten ooit doen denken en ik zou niet meteen naar de ergste conclusies springen', liegt.

Mijn eerste gedachte was meteen: 'Wat heeft deze vrouw hem aangeboden dat hij bereid was haar gratis te tatoeëren als ik hier klaar en bereid ben en wil dat hij zijn werk op mij zet. Waarom niet ik zo goed mogelijk reclame voor hem maken? '

Het was mijn eerste gedachte, en ik zeg jullie, artiesten, het zullen ook de eerste gedachten van je partner zijn, hoe stabiel je relatie ook is.

Zelfs als je deze persoon echt alleen als een menselijk reclamebord beschouwt, of als je gewoon niet wilt dat je liefde bedekt is met inkt, moet je de tijd nemen om er duidelijk en kalm over te praten, en verwachten dat je dat zult doen een menselijk reclamebord van hetzelfde geslacht moeten vinden.

Ik weet dat de meeste tattoo-artiesten mannen zijn; in feite is er een groot tekort aan vrouwelijke artiesten die hun zout echt waard zijn. Echter, voor de mannen die met vrouwelijke artiesten uitgaan, beschuldig ze niet constant van flirten of bedriegen met hun mannelijke collega's.

Ik wil dit duidelijk aanpakken, want ik heb het keer op keer zien gebeuren. Mannen lijken slechter te zijn in het accepteren van de voorwaarden om met een tattoo-artiest te daten dan welke vrouw dan ook die ik heb gezien.

Ergens langs de lijn kregen mannen het in hun hoofd dat een vrouw niet kan worden geslagen zonder haar grote man in de buurt te hebben om haar te beschermen. Mannen gaan ervan uit dat als een man er goed uitziet en op een vrouw begint te vallen, de kleine vrouw gewoon niet in staat zal zijn om de verleiding te weerstaan. Omdat een tattoo-shop voornamelijk uit mannen bestaat, wordt een enkele vrouw in de mix het middelpunt van de aandacht, wat de neiging heeft om elke relatie in de grond te drijven.

Dus voor de mannen die een vrouwelijke artiest willen daten: laat een paar groeien, alsjeblieft. Realiseer je dat ja, ze zal net zo vaak worden geslagen als, en soms meer dan, haar mannelijke tegenhangers. Het betekent niet dat ze zal vallen voor de ruige artiest in de volgende stand, of voor een van haar klanten.

En ja, dit geldt ook voor vrouwen, jaloerse teven die we kunnen zijn, maar ik wilde significant ingaan op het feit dat ik veel vrouwen met talent heb zien stoppen met dit beroep om een ​​man te behouden die haar daarin niet zou steunen .

Als u het niet eens bent met mijn mening over de relatie met iemand op dit gebied, aarzel dan niet om commentaar te geven en bel me erover. Vertel me je verhaal. Maar je zult niet kunnen ontkennen dat beide artikelen, of je nu lachte of ze serieus nam, goede punten hebben.

Samen zijn met een tatoeëerder kan erg eenzaam, woedend zijn en kan aanvoelen als een nooit eindigende weg van wat-als, waarom en wat dan ook.

De weg is niet gemakkelijk, sterker nog, hij is moeilijker dan de meeste. Ik vertrouw erop dat mijn man niet in zijn tatoeagestoel een jong ding in de vergetelheid raakt. Ik weet dat wanneer hij om drie uur 's nachts thuiskomt en me vertelt dat zijn rug pijn doet van het tatoeëren, dat hij de waarheid spreekt. Ik ben er zeker van dat als ik hem bel en hij belt me ​​vijf uur lang niet terug, dat komt omdat zijn handen gehandschoende zijn en op iemands huid zitten en hij geen telefoon kan gebruiken.

Als je het niet aankunt om niet te weten wanneer je met ze zult praten of ze de volgende keer zult zien, wanneer ze naar huis zullen komen, of ze er zullen zijn voor het avondeten of om 9 uur naar 'jouw show' zullen kijken, dan zou je waarschijnlijk verder moeten gaan.

Het kostte me vijf jaar. Elke keer dat hij niet thuis was, duurde het vijf jaar vechten om 3 uur 's nachts. Elke keer dat ik uren kookte, moest ik huilen en niemand at het, en het kostte me veel ruzie over telefoontjes die niet terugkwamen om te komen waar we zijn.

Break-ups zijn hoog op dit gebied omdat niemand er het werk voor doet. Zodra het moeilijk wordt, rennen mensen. Het is in alle opzichten hetzelfde in relaties; het aantal echtscheidingen is om dezelfde reden gestegen. Mensen geloven niet meer in “voor het leven”, niemand gelooft in toewijding. Zodra de puppyfase voorbij is en het vechten begint, draaien mensen zich om en rennen. We kozen ervoor om te vechten voor wat we wisten dat we hadden. Het was een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan, en soms ontbreekt het aan mijn begrip en vechten we over iets waarvan ik weet dat we er niet voor zouden moeten vechten, maar hey, ik ben een mens en ik ben nog steeds een jaloerse teef. :)

Maar we komen eroverheen, we maken het goed, en als het er echt op aankomt, weten we dat we elkaar kunnen vertrouwen.

Elke dag worstel ik met de problemen die zijn werk met zich meebrengt, met op mijn tong bijten over ondankbare klanten, en met gelovige verhalen die belachelijk zouden lijken als iemand anders was dan hij die ze vertelde.

Niet iedereen kan het leven leiden dat ik leid, en niet iedereen kan omgaan met de stijl van relatie die een tattoo-artiest naar de tafel brengt. Als het je kapot maakt, ga weg. Als je je er somber door voelt, ren dan. Maar als je rent, simpelweg omdat je niet gelooft dat hij om twee uur 's ochtends een dikke man genaamd John tatoeëerde, rijd je waarschijnlijk op valse brandstof.