Waarom narcisten geloven dat ze alles verdienen wat ze willen

Iedereen die zelfs maar een korte tijd in de buurt is van pathologische narcisten, zal bevestigen dat ze geloven dat ze verdienen wat ze maar willen. Het is echt niet eens een vraag. Ze geloven niet dat ze iets moeten verdienen of op de een of andere manier in aanmerking moeten komen. Ze geloven dat ze het gewoon verdienen omdat ze het willen. Dit is het resultaat van een zeer ingewikkeld en onvolwassen denken dat op een paar verschillende niveaus plaatsvindt.

Oppervlakkig denken

Op een bepaald niveau - een oppervlakkige - gelooft de narcist dat ze dingen verdienen omdat ze speciaal zijn. Narcisten, die de belichaming zijn van dualiteit, zijn in het bezit van een enorm, giftig ego, en alles wat ze zien heeft hun naam erop. Op dit oppervlakkige niveau geloven ze dat ze de meest verbazingwekkende persoon zijn die ooit heeft geleefd. Het idee dat ze zouden moeten niet hebben wat ze willen, of dat ze zouden moeten hebben - meer afschuwelijk dan afschuwelijk - eigenlijk vragen want iets is gewoon ongelooflijk.

Je zult narcisten vaak dingen horen zeggen die bewijzen dat ze niet begrijpen wat aandacht, fatsoen of respect voor andere mensen is. Ze kunnen dingen zeggen die respect impliceren, naar iemand zuigen, of dat iets vragen gelijk staat aan bedelen. Het is alsof het idee dat ze rekening moeten houden met andere mensen beneden hen ligt. Ze zijn gewoon te speciaal voor andere mensen om door hun gedachten te laten gaan. Slimmer, beter, sneller, mooier, beter in bed ... wat of dingen ze ook beweren, stelt ze boven anderen. (Het woord 'claim' wordt hier gebruikt omdat, hoewel ze zich zo gedragen, ze het op een dieper niveau eigenlijk helemaal niet geloven. De illusie is flinterdun, een te hoog opgeblazen verdedigingsmechanisme tegen hun niet-bestaande zelfrespect .)

Het idee dat ze dat zijn niet speciaal genoeg om alles te verdienen wat ze willen, is buitengewoon bedreigend voor het ego van de narcist. Het ego is wat dit valse speciale zelf projecteert zodat iedereen het kan zien en bewonderen. Het oneens zijn met die 'specialiteit' is het oneens zijn met het verhaal van de narcist over de werkelijkheid. Dat betekent dat je veel te dicht in de buurt komt van wie en wat ze werkelijk zijn, waarvan ze denken dat ze gebrekkig, gebroken en zwak zijn, en die ze wanhopig willen verbergen voor de wereld. Weigering van een speciale behandeling betekent dat mensen moeten kunnen zien wie ze werkelijk zijn. Dit is in feite catastrofaal voor de narcist. Het wordt gezien als een letterlijke kwestie van leven en dood. Zonder dat valse zelf worden ze ontmaskerd voor de lelijke, kapotte, monsterlijke dingen waarvan ze denken dat ze zijn, en ze zullen zich belachelijk inspannen om dat geheim te beschermen.

Primitieve emotie

Op een ander, meer primitief niveau hebben narcisten veel moeite om onderscheid te maken tussen behoefte en behoefte. Het is hetzelfde als een heel klein kind. Een peuter snapt niet dat ze dat eigenlijk niet doen nodig hebben een koekje. Ze weten gewoon dat ze er een willen en het is erg pijnlijk om het niet te krijgen. Ze zijn niet in staat om hun emoties te beheersen of te reguleren, omdat ze nog niet het niveau van emotionele volwassenheid hebben bereikt dat daarvoor nodig is. Het is hetzelfde met narcisten. Willen voelt als een behoefte voor hen en het is erg pijnlijk voor hen als ze niet kunnen hebben wat ze willen. Alles wat ze willen, willen ze ook heel graag, ook net als een klein kind. Als ze het niet kunnen krijgen, zullen ze waarschijnlijk extreem overstuur raken.

Proberen de narcist te laten begrijpen dat dit ding dat ze willen niet belangrijk genoeg is om zo van streek te raken, zal waarschijnlijk worden geïnterpreteerd als je niet om hun behoeften geeft. Ze begrijpen het verschil tussen behoefte en behoefte niet. Ze hebben ook een zeer slechte impulscontrole en kunnen niet op dingen wachten of bevrediging uitstellen. Het idee dat ze ergens op moeten wachten of zonder moeten, is voor hen absoluut ondenkbaar. Voor de narcist, zelfs meer dan het kneuzen van het ego, voelen deze dingen allemaal als afwijzingen en zoals we al zo vaak hebben besproken, is afwijzing ondraaglijk voor de narcist. Het drukt een knop rechtstreeks in dat verborgen geheime zelf, dus het letterlijk kan niet worden getolereerd. Ze zullen alles doen wat ze moeten doen om dat gevoel te laten verdwijnen. Gevangenissen zitten vol met narcisten die degenen hebben vermoord die hen hebben afgewezen. Dat is hoe verontrustend gevoelens van afwijzing zijn voor narcisten.

Diep verdedigingsmechanisme

Op een derde, dieper niveau, geloven narcisten dat ze verdienen wat ze willen, omdat ze denken dat ze genoeg hebben geleden. Als verder bewijs van die dualiteit waar we eerder over spraken, zijn ze ellendig omdat ze denken dat ze walgelijke, onbeminnelijke, kapotte stukken afval zijn. De wereld is hun schuldig voor wat ze hebben meegemaakt. Ze verdienen iets waardoor ze zich beter voelen, en ze kunnen niet begrijpen waarom andere mensen dat niet zien. Zoals we hebben besproken, zullen ze het doen iets om je beter te voelen, al is het maar voor een korte tijd.

Als je zegt: 'Dat kun je niet krijgen', hoort de narcist: 'Ik wil dat je lijdt.' je bent ontkennen voor hen het enige - het enige - waardoor ze zich ooit beter zouden voelen. Het probleem is dat niets hen een beter gevoel geeft. Ze zijn als die truc-kruiken die goochelaars gebruiken. Hoeveel je ook in de kan giet, de kan nooit vol raakt. Het is nooit genoeg. De narcist is een eeuwigdurend slachtoffer dat excuus na excuus uitdeelt en rechtvaardiging na rechtvaardiging. Het maakt niet uit dat de familie nu geen geld heeft voor boodschappen. De narcist voelde zich slecht en door al deze dingen te kopen, voelden ze zich beter. Hoe durf je te zeggen dat het verkeerd is om je beter te voelen ?! Ben jij ziek?? Ben jij onheil??? Het maakt niet uit of het ding dat ze hebben meegenomen, is niet echt van hen. Ze hadden het nodig! Bedoel je dat ze dat zouden moeten doen? ga zonder? Wat voor kwaad, hatelijk monster ben jij?? Ze nodig zijn en in de geest van de narcist is dat de enige rechtvaardiging die ooit nodig zal zijn: 'Ik had het nodig.'

Met al dit diepgewortelde en onaangepaste denken dat op zoveel verschillende niveaus gaande is, in combinatie met het feit dat het allemaal wordt beschermd door een ijzeren staaf van ontkenning, kunnen we zien dat het bijna onmogelijk is om door te dringen tot de narcist. Je kunt dat soort ontkenning niet doordringen en zelfs als je dat zou kunnen, zul je excuses, rechtvaardigingen, woede, hysterie en nog veel erger tegenkomen. We kunnen begrijpen waarom narcisten zich zo voelen, maar helaas kan niemand anders dan de narcist eraan doen, en ze hebben er alle belang bij om de dingen precies zo te houden als ze zijn.