De Beste Namen Voor Kinderen

Modellering van seksuele identiteiten: intersekse, transgender en de genderbinaire

Binaire modellen

Mensen denken graag in termen van tegenstellingen: aan - uit, omhoog - omlaag, ja - nee, zwart - wit, goed - kwaad. Als je ervaring in twee uitersten verdeelt, creëer je een binair systeem. Een binair systeem is een manier om ervaring te organiseren; het is een eenvoudig model van de wereld. Als iemand moeite heeft om nuances in een argument te waarderen, zeggen we dat hij 'zwart-wit-denken' heeft.

Binair denken is in wezen een formule om onderscheid te maken. Zwart en wit worden twee 'idealen' waarmee we een echt object vergelijken. Als het echte object 'dichter' bij zwart is, plaatsen we het in de zwarte bak; als het 'dichter' bij wit staat, stoppen we het in de witte bak. Binair denken is een sorteeralgoritme.

Binaire systemen zijn een product van menselijk denken. In de echte wereld zijn absoluut omhoog en absoluut omlaag ficties. Absoluut goede helden en absoluut slechte schurken bestaan ​​alleen in stripboeken. In de gewone ervaring valt elk object dat we tegenkomen ergens tussen deze absolute uitersten. De extremen zijn polen op een spectrum. De wereld is samengesteld uit alle grijstinten tussen de uiteinden van het spectrum.

Een binair model van sekseverschillen

Mensen denken ook aan menselijke seksualiteit in termen van tegenstellingen: mannelijk en vrouwelijk - in het geval van seks - of man en vrouw - in het geval van gender. In de echte wereld zijn man en vrouw, man en vrouw, natuurlijk niet zo netjes verdeeld. We hebben ongetwijfeld allemaal de ervaring gehad dat we op het eerste gezicht het geslacht van een persoon die we zojuist zijn tegengekomen niet kunnen vertellen.

Een mens geboren met twee X-chromosomen (XX) is genetisch vrouwelijk; een mens geboren met een X- en een Y-chromosoom (XY) is genetisch mannelijk. Als alle mensen in een van deze twee categorieën zouden vallen, zou een binair seksueel model voldoende zijn om alle mensen nauwkeurig te categoriseren. Omdat er andere variaties bestaan ​​(X, XXY, XYY, XXX, enz.), Is een binair model niet de meest nauwkeurige manier om alle beschikbare informatie vast te leggen: sommige informatie over menselijke seksuele variatie gaat verloren als we de feitelijke variatie terugbrengen tot de twee uiterste polen van mannelijk en vrouwelijk. We nemen onze toevlucht tot 'zwart-witdenken' over seks.

Hetzelfde argument geldt wanneer we een ander criterium dan de chromosoomstructuur gebruiken om iemands geslacht te bepalen: hun uitwendige geslachtsorganen. Hoewel het geslacht van de meeste zuigelingen onmiddellijk kan worden bepaald, worden sommige mensen geboren met dubbelzinnige geslachtsorganen waardoor het moeilijk is om door oppervlakkig onderzoek te bepalen tot welke categorie ze 'behoren'. Mensen die zijn geboren met dubbelzinnige geslachtskenmerken staan ​​bekend als intersekse.

Een variant van het intersekse-symbool
Een variant van het intersekse-symbool

Uitzonderingen voor binair geslachtsmodel: intersekse

Een manier om het classificatieprobleem van mensen geboren met atypische chromosomen of seksuele anatomie op te lossen, is door ze te definiëren als 'uitzonderingen' op het systeem. Hun seksualiteit wordt opgevat als 'abnormaal' of 'ongezond', een product van 'fouten' of 'fouten' op biologisch niveau. Ze zijn geboren met een 'geboorteafwijking'.

Hoewel dit een manier is om de gegevens te kaderen, is het vreemd als je erover nadenkt. Als het gaat om andere verschijnselen die op een spectrum voorkomen, nemen we geen toevlucht tot het stellen van uitzonderingen. We verklaren niet dat grijs geen kleur is omdat het noch zwart noch wit is, of dat 'misschien' geen geldig antwoord is op een vraag. (Meestal!)

In veel theoretische modellen wordt het 'probleem' dat ontstaat door het bestaan ​​van uitzonderingen opgelost door variatie uit het systeem uit te sluiten. Een ronde pin wordt in een vierkant gat gedrukt. Een intersekse-persoon wordt gezien als 'bijna' een man of vrouw; ze 'zouden' mannelijk of vrouwelijk zijn geweest als de 'fout' niet was gemaakt, en worden daarom opnieuw geclassificeerd als mannelijk of vrouwelijk, afhankelijk van het einde van het spectrum waar ze dichter bij zijn, op vrijwel dezelfde manier worden bijna zwarte objecten in het zwart gezet bak en bijna witte voorwerpen in de witte bak.

Omdat de unieke eigenschappen die intersekse mensen bezitten niet verdwijnen na indiening, worden ze helaas vaak gezien als 'mislukte' of 'gebrekkige' mannen of vrouwen. Hun integriteit wordt niet gerespecteerd, zodat het model kan worden behouden.

Het model uitbreiden

De andere manier om het classificatieprobleem op te lossen, is door het model uit te breiden. De eenvoudigste manier om het model uit te breiden, is door een derde term te geven voor dingen die in het midden vallen. Een binair kleurmodel (zwart en wit) kan worden uitgebreid door een tussenkleur toe te voegen: grijs. Een binair model van menselijke geslachtskenmerken kan worden uitgebreid door een tussencategorie toe te voegen: intersekse.

In ons uitgebreide model is een intersekse-persoon niet langer een mislukt lid van een van de twee uitersten, maar een voorbeeld van een derde categorie. Er is geen theoretische reden waarom een ​​model niet voor onbepaalde tijd zou kunnen worden uitgebreid door verdere onderverdeling, maar praktische overwegingen beperken een model doorgaans tot de minimale 'resolutie' die nodig is om alle beschikbare informatie op een bevredigende manier te verantwoorden. Hoe groter de resolutie van het model, hoe meer verklarende kracht het heeft.

Unair

BIJVOEGLIJK NAAMWOORD

  1. (vooral van een wiskundige bewerking) bestaande uit of met een enkel onderdeel of element.

Oxford Universiteit krant

The Danger of the Expanded Middle: The Unary Model of Sex Differences

Het gevaar van het opnemen van een midden is dat, wanneer begrepen wordt dat de uiterste uiteinden van een spectrum theoretische abstracties zijn (dwz dat er geen 'puur' zwart of wit is), er een neiging is om de uiteinden weg te gooien: in plaats van een binaire model waarin dingen tot het ene uiterste of het andere worden gedwongen (zwart of wit), blijft er een unair model over waarin 'alles in het midden staat' (alles is een grijstint).

Een unair model is niet in staat onze ervaring te organiseren of ons manieren te bieden om gegevens te begrijpen en ermee te werken. Als we 'mannelijk' en 'vrouwelijk' zouden verwijderen en iedereen opnieuw zouden definiëren als 'intersekse' (of gewoon 'seks'), zouden we meer moeite met communiceren, niet minder. Modellen met een hogere resolutie zijn handiger dan modellen met een lagere resolutie. Zelfs een binair model is beter dan een unair model.

Een variant van het transgender-symbool
Een variant van het transgender-symbool

Genderidentiteiten

Geslacht is de psychologische aanvulling op biologische seks. Het is de manier waarop de menselijke geest zijn eigen geslacht en zijn relatie tot andere leden van hetzelfde of verschillende geslachten begrijpt. Seks kan onder een microscoop worden bestudeerd; geslacht kan niet. Het staat in dezelfde relatie tot seks als de geest in relatie tot de hersenen. Seks verwarren met geslacht is een categoriefout maken. Een transvrouw wordt terecht 'haar' genoemd omdat de geest voorrang heeft op het lichaam; men verhoudt zich niet tot de wereld als een organische machine, maar als een persoon; men praat niet met ambulant vlees, men praat met mensen.

Meestal komt het geslacht van een persoon overeen met het geslacht: een persoon die is geboren met een vrouwelijke seksuele anatomie, beschouwt zichzelf als een vrouw en verhoudt zich tot andere mensen als een vrouw; een persoon geboren met mannelijke seksuele anatomie beschouwt zichzelf als een man en verhoudt zich tot andere mensen als een man.

Net als bij fysieke seks ontwikkelen sommige individuen echter dubbelzinnige genderidentiteiten: een persoon geboren met vrouwelijke seksuele anatomie ervaart zichzelf als een man (transman) of een persoon geboren met mannelijke seksuele anatomie ervaart zichzelf als een vrouw (transvrouw). Andere genderidentiteiten zijn mogelijk: een persoon kan zichzelf noch man noch vrouw ervaren (neutrois of schema), als ergens tussen een man en een vrouw (androgyn), als fluctuerend tussen een man en een vrouw (bigender), enz. (De biologische basis van deze identiteiten is gereserveerd voor een andere discussie.) Deze identiteiten vallen allemaal onder de categorie van transgender, een overkoepelende term die wordt gebruikt om de geslachten te vangen die 'in het midden' vallen tussen een man die zich identificeert als een man en een vrouw die zich identificeert als een vrouw. (Intergender is een verleidelijk alternatief om te correleren met intersekse, maar de verschijnselen zijn verschillend genoeg om andere terminologie te vereisen). Een persoon wiens geslacht 'overeenkomt' met zijn geslacht staat bekend als cisgender. (Trans en cis zijn vaak gebruikte afkortingen.)

The Gender Binary, geboorteafwijkingen en psychische aandoeningen

Omdat fysieke seks en mentale sekse zo vaak in harmonie zijn, vallen de fysieke en mentale dimensies vaak samen in één dimensie: als we het over andere mensen hebben, gaan we ervan uit dat het fysieke overeenkomt met het mentale en gebruiken we de termen man en man of vrouw en vrouwelijk door elkaar. Dit lijkt veel op het willekeurig gebruiken van zowel de hersenen als de geest om naar de hersenen of de geest te verwijzen. Het is geschikt voor de meeste informele gesprekken, maar wekt verwarring wanneer u serieus nadenkt over seks en geslacht. De verwarring ontstaat doordat seks en geslacht verschillende ervaringscategorieën omvatten. Een boek is niet hetzelfde als de betekenis van de tekst die het bevat. Het vernietigen van een boek nadat je het gelezen hebt, zal de impact die het op jou had niet vernietigen.

Het binaire gendermodel van menselijke seksuele identiteiten is gebaseerd op deze samensmelting van lichaam en geest. In het binaire model kan een persoon alleen een biologische man zijn die zich identificeert als een man of een biologische vrouw die zich identificeert als een vrouw. Omdat er geen andere categorieën in het model zijn, worden mensen die niet voldoen aan een van deze stereotypen als uitzonderingen beschouwd. Mensen die op het model vertrouwen om voor hen te denken, worden daarom gedwongen degenen die fysiek afwijken van het model te beschouwen als lijdend aan een 'geboorteafwijking' en degenen die geestelijk afwijken als lijdend aan een 'psychische aandoening'. 'Geboorteafwijking' en 'geestesziekte', voor zover ze betrekking hebben op het menselijk geslacht en geslacht, zijn kunstmatige categorieën die ontstaan ​​als bijproducten van het binaire gendersysteem. In een primair kleursysteem waar alleen rood, blauw en groen als acceptabele kleuren worden beschouwd, worden geel, oranje en paars geclassificeerd als 'defecte' versies van rood, blauw of groen.

Het is gemakkelijk in te zien hoe intersekse en transgenders in een cultuur die een binair gendermodel gebruikt, het voorwerp van discriminatie worden. Mensen die het binaire geslacht tussen mannen en vrouwen willen negeren, willen het model van menselijk geslacht en geslacht veranderen, zodat intersekse en transgenders niet langer als gebrekkig worden beschouwd, simpelweg omdat ze niet voldoen aan het ene of het andere uiteinde van het spectrum.

Maar wat gebeurt er als we de uiteinden van het spectrum (man / man, vrouw / vrouw) weggooien en zeggen dat 'alles in het midden zit'?

Een uitweiding in seksuele geaardheid

Oorspronkelijk was seksuele geaardheid opgenomen als onderdeel van de gender-binaire code: het was duidelijk dat een man alleen tot vrouwen werd aangetrokken en een vrouw alleen tot mannen. Iedereen die van die norm afweek, werd als 'zondig' of nogmaals als 'geestesziek' beschouwd. Homoseksualiteit was iets dat door gebed of therapie moest worden 'genezen'.

Nog niet zo lang geleden werd het concept van seksuele geaardheid met succes bevrijd van het genderbinaire en we erkennen nu algemeen dat er andere oriëntaties bestaan: een persoon kan heteroseksueel zijn en zich conformeren aan het oude binaire model, homoseksueel (dergelijke individuen werden soms 'geïnverteerden' genoemd in psychoanalytische literatuur omdat ze het model hebben omgekeerd), en biseksueel. (Voorlopig negeren we de andere.) Er werd een nieuw spectrum gecreëerd waarin heteroseksualiteit het ene uiteinde van het spectrum beslaat en homoseksualiteit het andere, waarbij biseksualiteit het continuüm tussen hen vormt. Net als bij andere spectrummodellen, is er bij sommige mensen de neiging om de doelen te negeren en te beweren dat 'iedereen biseksueel is'. Maar vergroot deze bewering, dat we allemaal biseksueel zijn, ons begrip van menselijke seksuele voorkeuren of vermindert dit het?

Het belangrijkste om te begrijpen is dat hoewel de extreme doelen alleen bestaan ​​als theoretische idealen, ze toch informatie aan het model toevoegen; als we de doelen verwerpen, kunnen we geen bruikbare vergelijkingen of onderscheidingen meer maken tussen individuen. Zelfs als je gelooft dat 'iedereen biseksueel is', moet je toch erkennen dat sommigen heteroseksueel zijn, en sommigen meer homoseksueel dan anderen. Het concept van biseksualiteit geeft op zichzelf geen informatie over de menselijke natuur. Als niets er toe doet, is alles even belangrijk. Het resultaat is geen bevrijding maar verlamming.

Een tweedimensionaal geslachtsmodel

Opmerkingen

Deze grafiek geeft een mogelijke manier weer om genderidentiteiten te schematiseren.

Iedereen boven de lijn identificeert zich als een vrouw, ongeacht hun anatomie, iedereen onder de lijn identificeert zich als een man, en degenen in het midden als androgyn. Iedereen uiterst links van de middenlijn werd geboren met mannelijke seksuele anatomie, iedereen uiterst rechts werd geboren met vrouwelijke seksuele anatomie, met dubbelzinnige anatomie in het midden.

Deze manier om identiteiten weer te geven kan natuurlijk zijn eigen problemen veroorzaken, zoals het probleem om onderscheid te maken tussen een transvrouw en een persoon die zich identificeert als een vrouwelijke man. Dit onderscheid is soms ook moeilijk voor individuen in het echte leven. Slechts enkele van de mogelijke identiteiten zijn in kaart gebracht.

Een uitgebreid model van geslacht

Het lijkt daarom nuttig om de begrippen 'man' en 'vrouw' te blijven gebruiken als beperkende polen op het genderspectrum om informatie over de menselijke natuur te behouden.

Maar hoe kunnen we de bruikbaarheid van dit framing-apparaat behouden met respect voor de ervaringen van mensen die zich niet conformeren aan het model? Een manier is om het binaire geslachtsmodel in twee delen op te splitsen: een seksspectrum en een genderspectrum. Dit kan worden geïllustreerd als een grafiek zoals die wordt gebruikt in coördinatengeometrie, met een horizontale balk die iemands biologische 'mannelijkheid' of 'vrouwelijkheid' weergeeft en een verticale balk die hun psychologische 'mannelijkheid' of 'vrouwelijkheid' weergeeft. Dit maakt een grafische scheiding tussen seks en geslacht, en maakt een veel meer inclusieve benadering van seksuele identiteiten mogelijk.

Door twee dimensies te gebruiken, kunnen de meeste mensen hun eigen positie op de kaart naar tevredenheid uitzetten; het is niet langer nodig om personen die intersekse of transgender zijn te stigmatiseren door labels als 'geboorteafwijking' of 'psychische aandoening' toe te kennen, omdat ons uitgebreide model niet vereist dat we buiten het systeem aanvullende 'garbage collection'-concepten creëren om deze te behandelen soorten uitzonderingen.

Dit is slechts één mogelijke manier om de beschikbare gegevens weer te geven. Het bovenstaande model heeft zijn eigen beperkingen: het is bijvoorbeeld moeilijk om jezelf nauwkeurig te lokaliseren in dit soort grafiek als je bigender bent en je geslacht van het ene uiteinde van de grafiek naar het andere schommelt met de dag, of als je neutrois / agender en u voelt niet dat de verticale balk relevant is voor uw ervaring. Men kan gemakkelijk met andere bezwaren komen. Maar ongeacht die bezwaren is het nog steeds een superieur model aan het lineaire, binaire model van geslacht.

Gevolgtrekking

De belangrijkste uitkomst van deze discussie is dat vanwege de manier waarop het binaire gendermodel onze percepties van individuen vormt, het ons dwingt om uitzonderingen te behandelen als 'mislukkingen' om aan het model te voldoen. Als iets niet conformeert, is onze neiging om uit te zoeken 'wat er mis is' met uitzondering van ons in plaats van ons af te vragen wat er mis is met het model. Wanneer we uitzonderingen als problemen definiëren, moeten we onze toevlucht nemen tot begrippen als 'geboorteafwijkingen' en 'psychische aandoeningen' om uit te leggen waarom ze afwijkend zijn. De schadelijke implicaties van dit soort denken zouden duidelijk moeten zijn.

Maar het 'vernietigen' van het genderbinaire bestand betekent niet dat we modellen helemaal moeten verlaten en menselijke seksuele identiteiten moeten herleiden tot een soort androgyne soep. Het betekent dat we ervoor kunnen kiezen om een ​​meer verfijnd model met een hogere resolutie en meer dimensies te gebruiken, een model dat erkent dat er verschillende soorten mensen zijn met verschillende soorten lichamen en geesten, die niet allemaal even gemakkelijk zullen matchen. Te vaak worden mensen gemarginaliseerd, niet vanwege hun inherente kwaliteiten, maar vanwege de beperkingen van het model dat we gebruiken om ze te begrijpen.

Opmerking: dit artikel is niet bedoeld ter vervanging van de uitgebreide dialoog die al bestaat over alternatieve modellen van geslacht en geslacht, of om een ​​volledig uitgerust model te bieden; het is alleen om een ​​basis te bieden om na te denken over waarom die modellen belangrijk zijn en de impact die ze hebben op ons begrip van de menselijke natuur.

Extra lezen

Wat is intersekse? - De Intersex Society of North America

- De American Psychological Association

Het binaire geslacht - Wikipedia