Bestaat 'The One' echt?

Het idee van 'The One' is een idee dat sterk verankerd is in onze cultuur. Gepopulariseerd door goedkope romantische films en realityshows, is het uitgangspunt van dit idee dat elke persoon ergens in de wereld een perfecte match heeft, en dat het de bedoeling is dat ze elkaar vinden, verliefd worden en hun leven samen doorbrengen. De sleutel tot deze filosofie is dat er alleen is een persoon daarbuiten dat je perfect compatibel bent, en totdat je hem of haar vindt, zul je nooit ware liefde kunnen vinden. Persoonlijk ben ik het echter om vele redenen niet eens met dit idee. Hieronder zal ik precies uitleggen waarom ik denk dat het idee van 'The One' fictie is en een ideologie is die schadelijk is voor relaties.

Fairy Tales en Nicholas Spark's Books

De hele filosofie van 'The One' is grotendeels gebouwd door het fictieve romantiekgenre van zowel boeken als Hollywood. Als gevolg hiervan is het idee grotendeels verbonden met het concept van ware liefde. Hoewel er veel variaties zijn op wat 'ware liefde' voor verschillende mensen betekent, is dit het basisidee. Ware liefde is een speciale, unieke en, nou ja, perfecte vorm van liefde. Het is de meest pure, de meest wenselijke en de meest zeldzame. Als je in de greep van ware liefde valt, weet je dat meteen. Ware liefde wordt beantwoord, wat betekent dat om 'ware liefde' te zijn, de andere partij verliefd op je moet worden. Als een paar eenmaal verenigd is in ware liefde, willen ze nooit meer gescheiden zijn. Als een paar uit elkaar gaat of gaat scheiden, dan was het geen echte liefde.

Aan de hand van het algemene concept van ware liefde hierboven kunnen we duidelijk zien waarom het idee van 'de ene' zo nauw verbonden is met ware liefde. Ware liefde lijkt te perfect, te uniek en te speciaal om met iedereen mogelijk te maken. De ideeën zijn zelfs zo met elkaar verweven dat 'mijn ware liefde' een eufemisme is voor 'die ene'.

1 op 7 miljard?

Om te beginnen zijn de cijfers verbluffend. Met een bevolking van 7 miljard is onze wereld enorm groot. Nu zeg ik niet dat uw kans om uw perfecte match te vinden 1 op 7 miljard is. Natuurlijk worden de meeste mensen verliefd op iemand van dezelfde leeftijd, nationaliteit en achtergrond. Maar zelfs als de parameters zo versmald zijn, is er nog steeds gewoon een belachelijk aantal mensen om uit te kiezen. Zelfs het overwegen van de mogelijke matches in je woonplaats of zelfs je huidige buurt is gewoonweg overweldigend. Vergelijk dit aantal nu met het onderzoek van het tijdschrift Glamour, waaruit bleek dat vrouwen vóór het huwelijk gemiddeld 15 relaties hadden. Nu is het huwelijk natuurlijk geen garantie voor ware liefde. Veel mensen die getrouwd zijn, zijn ongelukkig, wat in strijd is met het traditionele idee van ware liefde. Mijn punt is dit. Met zoveel potentiële 'Eenen' in uw dagelijks leven, is de kans dat u elkaar ooit zult ontmoeten buitengewoon klein.

'The One' tweemaal vinden

Voorstanders van het idee van een enkele ware liefde moeten ook een verklaring bedenken waarom sommige mensen hun 'één' twee keer lijken te hebben. Veel mensen zijn een keer gelukkig getrouwd geweest, hebben vervolgens op tragische wijze hun echtgenoot verloren en hebben later geluk gevonden door een ander huwelijk. Nogmaals, het moet duidelijk zijn dat het huwelijk niet noodzakelijkerwijs gelijk staat aan ware liefde of 'die ene'. Toch doen deze omstandigheden twijfels rijzen over het idee dat er maar één persoon is waar iemand gelukkig mee kan zijn. Bovendien meldde 1 op de 15 vrouwen in een studie uitgevoerd door de University of Wisconsin Madison dat, hoewel ze geloofden dat ze zo gelukkig mogelijk waren in hun huidige relatie, ze nog steeds geloofden dat er ten minste één andere persoon in hun verleden dat ze net zo veel liefhadden. Met andere woorden, een klein percentage van de ondervraagde vrouwen was van mening dat ze twee keer of vaker potentiële 'ware liefde' hadden gevonden. Een op de 15 vrouwen is zeker geen groot percentage, maar toch wijst het erop dat er meer dan één persoon is op wie je verliefd kunt worden.

Excuses, excuses

Het grootste probleem met het idee van hartstochtelijke liefde zoals uitgebeeld door de wereld is hoe sterk het verschilt van echte liefde. Echte liefde is moeilijk. Echte liefde heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen, en echte liefde vereist werk en toewijding om te werken. Het bewijs hiervan is afkomstig uit de talrijke onderzoeken van Jonathan Haidt, een psycholoog aan Penn State University.

Haidt heeft gepostuleerd dat er twee soorten liefde zijn, en om echt geluk te vinden bij iemand, moet je beide fasen doorlopen. De eerste fase is hartstochtelijke liefde. Dit zijn de vlinders in je buik, de obsessie die je hebt als je iemand voor het eerst ontmoet of een nieuwe relatie begint. Het tweede type liefde is barmhartige liefde. Dit is het soort liefde dat mensen tientallen jaren en decennia bij elkaar houdt. Medelevende liefde heeft tijd nodig om te groeien. Om op mededogen van iemand te houden, moet u hem diepgaand begrijpen en voor hem zorgen. Het ding over gepassioneerde liefde is dat het niet eeuwig duurt.

Dit is de reden waarom zoveel relaties niet langer duren dan de eerste paar weken of zelfs maanden. Op een dag wordt een persoon wakker en wordt plotseling ontdaan van de roze bril die ze hebben gedragen vanwege hartstochtelijke liefde. Ze hebben meedogende liefde nog geen kans gegeven om tot bloei te komen, dus zomaar is het voorbij. Mensen rationaliseren hun breuk door simpelweg vast te stellen dat het geen echte liefde was. Als het ware liefde was, zou het tenslotte niet zijn afgelopen. Helaas was de trieste waarheid dat ze gewoon niet begrepen wat ware liefde werkelijk is, en nooit compassievolle liefde de kans hebben gegeven om te groeien. Dit is waar ik geloof dat het idee van 'de ene' gevaarlijk is.

Ik zeg niet dat je niet heinde en verre hoeft te zoeken naar de heer of mevrouw Right, want het is echt moeilijk om iemand te vinden die bij je past. Maar verwacht niet voor altijd hartstochtelijk verliefd te zijn. Je zou die ene kunnen verliezen.