Je strijd winnen met een bemoeizuchtige schoonmoeder

Ik kan niet geloven dat ze zo lang heeft geleefd. God moet haar vermijden.

- Brian Francis

Tijd om wakker te worden, meid!

Toen de liefde van je leven plechtig zei: 'Ja, dat doe ik', kon je maar weinig weten dat hij het ook zei namens zijn moeder - die geen tijd verspilde om actief deel te nemen aan je huwelijk.

Niets leek overdreven verdacht van haar gretige hulp bij het plannen en voorbereiden van de bruiloft. Eigenlijk was je zo dankbaar voor haar bereidheid om voor elk detail te zorgen. Het leek ook goed dat ze vroeg of jullie haar bij haar thuis konden afzetten op weg naar het vliegveld voor je huwelijksreis.

En dan, hoe kon je iets vreemds zien aan je man die wat tijd op het strand doorbracht en in zijn mobiel praatte met zijn moeder, die zijn vreugde over zijn huwelijksreis wilde delen terwijl ze hem vroeg naar, nou ja, bijna elk detail ervan.

Oeps !!! Moet dat een nieuwe definitie zijn van 'liefdesdriehoek'?

Maar zoals ze het poëtisch zouden zeggen: 'Het glas vullen met wijn ziet er goed uit tot het moment dat het overloopt.' Dat moment kwam voor jou direct na je huwelijksreis, toen je je schoonmoeder in je nieuwe huis aantrof met een grote glimlach, open armen en de eettafel voor drie.

Op dat moment wist je niet eens dat je er verward uit flapte: 'Ik wist niet dat je de sleutel van ons huis had.' Nou, dat deed ze, en op de een of andere manier 'vergat ze het je die late avond op weg naar buiten te geven'.

Nu, met het ene oog dat nog steeds wanhopig probeerde te blijven slapen en je droom niet verliet, begon het andere een realiteit te zien die geen enkele bruid op aarde onder ogen wil zien.

Misschien had Anita Loos gelijk toen ze schreef dat het gezinsleven alleen voor degenen was die het konden verdragen.

- Christina Bartolomeo

The Unholy Matrimony Farce

Waarom hebben sommigen, niet alle schoonmoeders, die behoefte zich te bemoeien met het huwelijk van hun zoon? Mijn eigen, zegen-haar-ziel, was niets van dat soort, maar ik heb er nogal wat gezien, of slechts gehoord, die in die onheilige categorie zouden vallen.

Een in het bijzonder die ik de kans kreeg om te zien, noemde haar schoondochter trots haar 'rechterhand' in die zaak van het huwelijk en het huishouden van haar zoon. Ik flapte er bijna uit: 'Zou het niet andersom moeten zijn?', Maar ik wilde de blijvende vriendschap met de man die bij me stond niet verliezen.

Onnodig te zeggen dat een beetje van die vriendschap op dat moment zuur werd op het gebied van respect, maar dat is niet het enige voorbeeld wanneer we een aantal van die vriendschappen behouden 'omwille van de oude tijden'.

Dus hoe dan ook, de reden die het meest voorkomt en voor de hand ligt, is dat zulke moeders een vreselijk saai leven leiden, en het huwelijk van hun zoon is een verademing die hen enigszins herinnert aan hun eigen huwelijk en de rest.

Er is daar iets ronduit ongezond aan de hand, dat we niet alleen in films zien.

Maar dan zijn er die een beetje meer 'sinistere' motivaties. Het eerste dat in me op zou komen, is de notoir oude en sterke band tussen moeder en zoon, die waarschijnlijk die 'vaders van de psychoanalyse' heeft geïnspireerd om met de uitdrukking 'Oedipuscomplex' te komen. Het stelt een mythologische prins voor die met zijn eigen moeder trouwde.

Eigenlijk een 'complex' of niet, het kan gemakkelijk worden waargenomen in een veel mildere en gezondere vorm tussen veel vaders en dochters, maar ook tussen moeders en zonen.

Hier hebben we het echter over een 'moedersjongen', en haar overdreven beschermende en bezitterige greep op dat huwelijk - gekenmerkt door haar onwil om de liefde van haar zoontje met een andere vrouw te delen.

Mijn schoonmoeder behoort tot de hel, maar de duivel is bang dat ze het uiteindelijk zal overnemen.

- Matshona Dhliwayo

Heb je nog geen namen meer?

Een soortgelijk duister motief zou zijn van een moeder-controlefreak die het laatste symptoom van mannelijkheid in haar eigen echtgenoot temde, en nu niet kan verdragen dat haar zoon onder haar ijzeren hand is weggeglipt.

Hier hebben we het echter niet meer over een moedersjongen, maar eerder over een moederslachtoffer, die haar na het trouwen misschien blijft sussen, terwijl het een soort gehersenspoeld wordt door haar wil, en niet in staat is zich er mentaal van te bevrijden. Niet dat hij het nooit probeerde; maar al heel vroeg in zijn leven gaf hij het op nadat hij had opgemerkt hoe jammerlijk zijn vader faalde terwijl hij hetzelfde probeerde.

Gewoonlijk lijden zulke mannen veel als ze zich verscheurd voelen tussen de twee vrouwen van hun leven en proberen vrede te sluiten, terwijl ze emotioneel te verzwakt zijn door de heerschappij van de moeder om hun voet op de grond te zetten en voor eens en voor altijd een normaal leven gaan leiden.

Zulke moeders kunnen buitengewoon manipulatief zijn, en als ze niet genoeg aandacht kunnen krijgen door een baas te spelen, kunnen ze een kaart 'constant ziek' spelen. Ze kunnen zelfs ziek worden van iets psychosomatisch van aard, zo sterk is hun behoefte om de ogen van hun zoons op hen gericht te houden.

Nee, het is beslist niet tegen welke religie dan ook als je haar stiekem een ​​'oude batt uit Transilvanië' noemt

Dus, behalve dat ze constant belt of op bezoek komt met haar klachten, en op de loer ligt voor een gelegenheid om 'behulpzaam' te zijn met advies, of een criticus over het huishouden van haar schoondochter, zal ze hem ook nodig hebben om haar voor ' reguliere 'behandelingen.

Het heeft meestal iets te maken met haar artritis of rugpijn, maar ze kan ook heel creatief zijn met andere symptomen. Op die leeftijd is het verbazingwekkend hoeveel mensen de menselijke anatomie kennen, en vooral van al die delen die pijn kunnen doen of ongemak kunnen veroorzaken.

Helaas is het na verloop van tijd niet alleen dat zij de enige is met gezondheidsproblemen, maar ook haar zoon kan een milde diagnose stellen, of twee, uit een enorme emotionele inspanning van het proberen om zowel een goede echtgenoot als een goede echtgenoot te zijn. goede zoon - in dat soort huwelijksregeling.

Een geweldig huwelijk is niet wanneer het perfecte paar samenkomt. Het is wanneer een onvolmaakt paar leert van hun verschillen te genieten.

- Dave Meurer

Je bent misschien jonger, maar je kunt ook slimmer zijn

Dus wat doe je met zo'n echtgenoot en schoonmoeder, nadat je al elke versie hebt gezegd van: 'Je had met je moeder moeten trouwen'? Je vrienden hebben geen adviezen meer en je kunt zelfs enkele tekenen opmerken dat ze je verhaal en de steeds nieuwe en nieuwe hoofdstukken die eraan zijn toegevoegd beu zijn geworden - terwijl ze thuis misschien meer dan genoeg van hun eigen soap hebben.

Is er een manier om uw man terug te krijgen uit die wurggreep van zijn moeder? Is er een draadknipper die scherp genoeg is om die stalen navelstreng door te knippen die bij zijn geboorte nooit goed is doorgesneden? Ondanks zoveel verleidingen is het natuurlijk uitgesloten om een ​​paar druppels arseen in haar koffie te doen; en dat geldt ook voor het wurgen van je man in zijn slaap op een van die slapeloze nachten.

En hoe kun je je kinderen ervan overtuigen dat oma ze gewoon tegen je omkoopt met al die verborgen chocolaatjes die je niet toestaat - om meer gezondheidsredenen dan om te besparen op de tandartsrekeningen?

Je zou een paar stiekeme strategieën kunnen proberen om je gezin terug te krijgen. Tot dusverre weet je dat een directe confrontatie niet werkt, en je kwam uit als 'ondankbaar', 'gemeen', en wat niet, soms niet helemaal zeker of je man niet valt voor de slechte uitlatingen van zijn moeder.

Als emoties geen (legale) strategieën blijken te hebben, is het tijd om je geest op de tekentafel te brengen.

Het ideale resultaat zou zijn als de verandering in hem zou komen en zonder dat u in die richting duwt - althans niet duidelijk. Je zou er stiekem over moeten gaan, het slim moeten spelen, zodat niemand je ergens de schuld van kan geven.

Dus laten we eens kijken wat effectief zou kunnen blijken te zijn.

Het hele idee is natuurlijk niet dat je in dat huwelijk 'als winnaar uit de bus komt', nadat je een tijdje op hem en zijn 'moeder-overste' hebt gepist. De basis daarvoor moet uw liefde voor hem zijn, dus u probeert gewoon uw man te helpen uit die emotionele afhankelijkheid van zijn aanmatigende moeder te groeien.

Als je het verschil kunt zien tussen goed advies en slecht advies, heb je geen advies nodig.

- Laurence J. Peter

Een 'affaire' met vrouwelijke vrienden

Zoals ik al zei, zijn er een paar dingen die je zou kunnen doen. De eerste die in je opkomt is 'je man laten afvragen'. Nee, ik suggereer niet dat je hem jaloers maakt, maar om je oude vriendschappen opnieuw te activeren en enigszins te versterken - met vrouwelijke vrienden natuurlijk.

Regel nummer één is dat je door de hele zaak absoluut stopt met al je gebruikelijke klachten, en zelfs een nieuwe 'voldoening in je leven' laat zien, omdat je wat meer tijd in die cel doorbrengt met je vrienden, of zelfs uitgaat voor koffie met hen.

Wat elke man het meest stoort - behalve de 'koude voeten' van de vrouw - is een worm van twijfel dat hij misschien niet 'genoeg van een man' is in enige betekenis van de uitdrukking. Door je plotseling 'gelukkiger dan voorheen' te zien vanwege je vrienden, zal hij zich afvragen of je iets miste dat alleen vrienden konden bieden - en hij heeft het niet.

Hij kan ook achterdochtig worden dat je ze in vertrouwen neemt, en dan zou zijn 'mama's boy'-status omhoog komen, zodat iedereen er goed om zou lachen. Zolang je het niet overdrijft, kan hij geen legitiem excuus hebben om je ermee te confronteren. Het spreekt voor zich: wat je ook doet, bijt op je tong voordat je zegt: 'Ik moet iemand hebben die me begrijpt', of erger nog: 'Mijn vrienden zijn leuker dan je moeder'.

Ervan uitgaande dat je vrienden mensen zijn, maakt dat ze ook onvolmaakt - dus beperk je vertrouwen!

Nogmaals, gebruik je vrouwelijke intuïtie om het met mate te spelen. Je kunt hem zelfs beginnen te vertellen over het 'nieuws' in het leven van je vrienden, of een paar grappige momenten noemen nadat je je tijd met hen hebt doorgebracht.

Het idee is dat hij je ineens 'meer tevreden met je leven' ziet sinds je je vrienden ziet. In het begin kan hij enigszins in de war zijn tussen het feit dat hij het niet leuk vindt en het leuk vindt, aangezien u zijn moeder niet meer ter sprake brengt in uw gesprekken.

Maar dan zal het zeker in zijn geest beginnen te kruipen dat je 'hem opgeeft' en niet meer voor zijn liefde vecht. Op dat punt kan een grote vraag zijn hart beginnen te obsederen hoeveel je voor hem betekent, en hoe je dat iets kunt geven dat je vrienden in je leven bieden.

Weet je, het is de oude menselijke waarheid, dat we het beste weten hoeveel anderen voor ons betekenen als we het gevoel hebben dat we ze misschien tot op zekere hoogte kwijtraken of al verloren zijn.

Als je een happy end wilt, hangt dat natuurlijk af van waar je je verhaal wilt stoppen.

- Orson Welles

Het kan gemakkelijker blijken te zijn dan u dacht

Eén woord van waarschuwing: hoe verleid je ook bent om je kleine spel aan je vrienden te onthullen --- NIET! Als je je vrienden niet vertelt over de details van je huwelijksslaapkamer, is dit iets anders dat zij zeker ook niet zouden moeten weten.

Terwijl je deze kleine routine met je vrienden doet, begin dan tegelijkertijd extra aardig te zijn tegen je kwelgeest. Ja, je hebt me goed gehoord. In feite, doe je best om op haar zenuwen te werken door aardig te zijn. Bel haar over die pijn in haar arm of nek, wat dan ook. Google om mogelijke huismiddeltjes te achterhalen en haar te overladen met adviezen, en niet te vergeten iets te zeggen als: 'Jij, arme, het moet verschrikkelijk zijn'.

Versla haar met haar eigen wapen, door je constant 'zorgen te maken' of ze goed eet, en haar te vertellen wat ze in haar dieet zou kunnen veranderen. Speel dan op haar geweten door haar bij de eerste gelegenheid te vragen 'of ze er iets aan heeft gedaan'.

Misschien moet ze die derde koffie overslaan; misschien zijn haar matrassen ongemakkelijk; misschien kan ze een paar kilo afvallen; misschien zou ze zichzelf op haar leeftijd moeten dwingen meer water te drinken, omdat oudere mensen niet doorhebben dat hun lichaam uitgedroogd raakt. Blijf zeuren 'voor haar eigen bestwil'. Weet je, niemand kan je confronteren omdat je geeft om het welzijn van je lieve 'tweede moeder'.

Wees aardig, aardig, aardig ... maak haar gek met je aardigheid. Dan, eerder dan je het verwacht, kan ze stoppen met zo vaak op bezoek komen of zo vaak bellen, omdat ze je niet aan de telefoon wil in plaats van haar zoon.

In het proces kan ze ook ontwapend raken doordat haar eigen wapens belachelijk dreunend en ondoelmatig worden. De tactiek die ik hier noem, zou 'mentaal judo' kunnen worden genoemd. In deze vechtsporten gebruik je niet je eigen kracht, maar richt je de kracht van de tegenstander op een verkeerde manier, waardoor hij of zij de grond kust.

Het proces zal niet onopgemerkt blijven voor je man, die nieuwe moed zal vergaren terwijl hij de manipulatieve tactieken van zijn moeder ziet instorten. Zonder enige weerstand van uw kant krijgt u uw man ongetwijfeld terug.

En dan kunnen jullie twee 'nog lang en gelukkig' leven.

Wat zou de juiste manier kunnen zijn om naar de bemoeienis van moeders te kijken?

• Ze moeten de beslissingen van hun getrouwde kinderen vertrouwen en ze met rust laten
• Alle moeders bedoelen het goed door in te grijpen
• Ze hebben geen eigen leven, dus bemoeien ze zich met de zaken van hun kinderen
• Het is liefde, niet bemoeienis
• Moeders delen de liefde van hun kinderen niet graag met vreemden