Waarom blijven volwassenen in gewelddadige relaties en hoe kan ik helpen?

Het is pijnlijk om te zien hoe een dierbare wordt mishandeld

Een van de moeilijkste dingen die sommigen van ons ooit zullen meemaken, is kijken hoe een volwassen geliefde - of het nu een familielid of vriend is - in een gewelddadige relatie blijft.

Vragen die we onszelf stellen kunnen zijn:

• Waarom blijft ze in deze giftige relatie?
• Waarom laat hij zich zo behandelen?
• Heeft ze geen zelfrespect?
• Waarom verlaat hij deze relatie niet gewoon?

Decennialang zag ik hoe mijn vader een relatie had waarin zijn vrouw hem verbaal, emotioneel en psychologisch mishandelde. Tot mijn grote verwarring was het alsof hij zich niet bewust was van wat er met hem gebeurde. Zoals sommigen zouden zeggen: 'Hij nam het liggend.' Het kostte me tientallen jaren om de dynamiek te begrijpen die hem ervan weerhield weg te lopen uit deze giftige relatie.

Waarom blijven mensen in een beledigende relatie?

1. Ze groeiden op met een gewelddadige ouder of voogd.
2. Ze zijn bang voor de gevolgen als ze vertrekken.
3. Ze hebben niet de middelen om in hun levensonderhoud te voorzien.
4. Ze missen zelfvertrouwen.
5. Hun trots houdt hen tegen.
6. Ze kunnen het niet verdragen om alleen te zijn.
7. Ze houden van hun misbruiker.
8. Ze kunnen fysiek niet vertrekken.

8 redenen waarom volwassenen in gewelddadige relaties blijven

Volwassenen blijven om vele redenen in gewelddadige relaties. Meestal is het een combinatie of een domino-effect van redenen.

1. Ze hadden een gewelddadige ouder of voogd.

Sommige mensen voelen zich van nature aangetrokken tot een gewelddadige partner omdat ze zijn opgevoed door een gewelddadige ouder of voogd. Voor slachtoffers van misbruik is beledigend gedrag normaal, verwacht en zelfs verdiend. Giftige relaties zijn vertrouwd en comfortabel voor hen, omdat ze dat gewend zijn.

In het geval van mijn vader werd hij opgevoed door een mishandelende moeder. Hij vertelde me eens over een keer dat hij een tiener was en zijn moeder hem met een mes benaderde terwijl hij aan het douchen was. Hoe beangstigend en vernederend moet dat voor hem zijn geweest.

twee. Ze zijn bang voor de gevolgen dat kan komen als ze de relatie verlaten.

Dit is vooral het geval als hun echtgenoot of partner heeft gedreigd met vergelding tegen hen als ze weggaan. Dit kan het aanvragen van echtscheiding inhouden en het dreigen om alle bezittingen in beslag te nemen, inclusief het huis. Het kan geweld of zelfs doodsbedreigingen omvatten. Als er kinderen bij betrokken zijn, worden deze bedreigingen nog beangstigender omdat de veiligheid en het welzijn van de kinderen op het spel staan.

Kent u een volwassene die een gewelddadige relatie heeft?

• Ja
• Niet

3. Ze hebben niet de middelen om in hun levensonderhoud te voorzien.

Als ze de relatie verlaten, zijn ze bang dat ze het niet alleen zullen redden. Het kan zijn dat ze een beperkte formele opleiding hebben genoten, waardoor ze geen inkomen kunnen verdienen waar ze van kunnen leven. Ze hebben vaak geen familie of goede vrienden waar ze terecht kunnen voor financiële steun. Hun afhankelijkheid van hun misbruiker voor basisbehoeften zoals voedsel en onderdak weerhoudt hen ervan verder te gaan, vooral als ze zowel kinderen als zichzelf moeten onderhouden.

4. Ze missen zelfvertrouwen.

Het zelfvertrouwen van een persoon is grotendeels gebaseerd op zijn eigenwaarde. Hoe ze zichzelf zien, bepaalt vaak hoeveel ze denken te kunnen bereiken in het leven, wat maar al te vaak een self-fulfilling prophecy wordt. Mishandelde volwassenen zijn vaak al zo lang verbaal mishandeld, ze hebben de leugens overgenomen die hun door hun misbruiker zijn verteld, zoals dat ze vuilnis zijn of dat ze niets goed kunnen doen. Hoe kun je vooruitgaan in je leven als je dat gelooft?

Overlevenden van alle vormen van misbruik worden erg goed in het anticiperen op de stemming van anderen, uiterlijk, acties, allemaal in een poging om te overleven. Geloven dat als we aangenaam kunnen zijn, meegaand en liefdevol zijn, dingen doen zoals ze willen, dat we veilig zullen zijn. Dit wordt onze manier van leven.

- Darlene Ouimet

5. Hun trots weerhoudt hen ervan verder te gaan.

Als ze weglopen voor hun misbruiker, zouden ze moeten erkennen dat ze een ernstige fout hebben gemaakt door deze persoon als hun echtgenoot of partner te hebben gekozen en vertrouwd. Dit kan moeilijk toe te geven zijn, vooral als familie en vrienden hen eerder hadden gewaarschuwd voor 'rode vlaggen' en hen hadden afgeraden deze relatie na te streven.

Het verlaten van hun misbruiker kan ook moeilijk zijn als ze grote offers hebben gebracht voor deze relatie, zoals weglopen met een voormalige echtgenoot en kinderen. Dit kan vooral moeilijk zijn als hun huidige relatie hun de relatie met kinderen uit het huwelijk dat ze verlieten, kostte. Door hun huidige relatie te verlaten, zouden ze het gevoel hebben dat ze alles kwijt waren.

Bovendien kunnen ze beginnen te beseffen dat het niet de moeite waard was om hun eerdere huwelijk en kinderen in de steek te laten voor hun huidige partner. Dat is achteraf een harde pil om door te slikken. In veel gevallen is de aangerichte schade te diep en zijn de relaties met voormalige familieleden onherstelbaar verbroken.

Op dit punt zijn de opties van het slachtoffer om in de misbruikrelatie te blijven of alleen te zijn. Voor veel slachtoffers van misbruik is alleen zijn een te pijnlijke optie.

6. Ze willen niet alleen zijn.

Alleen al de gedachte om alleen door het leven te navigeren, zonder hun gewelddadige partner, is beangstigend, vooral als alleen zijn niet iets is dat ze gewend zijn. Ze hebben misschien altijd al een relatie gehad en wisten niet hoe ze het leven alleen moesten aanpakken. Dit geldt vooral voor mannen. Helaas blijven veel mensen liever in een giftige, gewelddadige relatie dan alleen te zijn, zelfs als ze alleen veel beter af zouden zijn.

Ik denk dat dit heel goed het geval was in de situatie van mijn vader. Hij had geen vrienden in de buurt en had het grootste deel van zijn volwassen leven een partner gehad. Het vooruitzicht om alleen te zijn, was waarschijnlijk erg deprimerend voor hem.

Wat is het Stockholmsyndroom?

7. Ze houden nog steeds van hun misbruiker.

In veel gevallen geven slachtoffers van misbruik om hun gewelddadige echtgenoot of partner en willen ze deze helpen. Als hun misbruiker een verslavingsprobleem heeft, is het niet ongebruikelijk dat slachtoffers van misbruik hun misbruiker van hun verslaving willen redden. Ze hebben de neiging om te denken dat als ze gewoon hun best doen om hen te helpen, hun misbruiker zal terugkomen. Helaas zijn hun inspanningen in de meeste gevallen ondoeltreffend en lopen ze tegen hen op.

Veel slachtoffers van misbruik lijden aan het Stockholm Syndroom (SS): een emotionele band tussen het slachtoffer van misbruik en de misbruiker waarin het slachtoffer de acties van de misbruiker verdedigt alsof het in een onbewuste poging is om zowel fysiek als emotioneel te overleven van het misbruik. Hoewel SS het meest voorkomt in gijzelingen, krijgsgevangenen en sekssituaties, komt het ook heel vaak voor bij huiselijk geweld.

Mijn vader was ongetwijfeld het slachtoffer van het Stockholmsyndroom, en helaas werd zijn situatie nog erger toen hij een beroerte kreeg en arbeidsongeschikt werd verklaard. Zijn vrouw pakte zijn telefoon af en stond hem geen bezoek toe. Ze nam brieven en geschenken in beslag van familieleden met wie ze niet wilde dat hij communiceerde. Ze weigerde zelfs om hem naar logopedie te brengen om zijn spraak te herwinnen, die hij als gevolg van zijn beroerte had verloren.

Als ik hem zou proberen te helpen door voor hem en voor zijn rechten op te komen, werd hij boos. Hij gebaarde dat hij zijn telefoon, bezoekers of de brieven en cadeautjes die naar hem waren gestuurd niet wilde, en dat hij niet naar logopedie wilde gaan. Zoals zoveel slachtoffers van misbruik, keurde hij de giftige acties van zijn misbruiker goed.

8. Ze kunnen de relatie niet verlaten.

Als een persoon gehandicapt, bejaard of beide is, is hij waarschijnlijk overgeleverd aan zijn verzorgers en kan hij bij verwaarlozing of misbruik mogelijk geen hulp zoeken. Ze kunnen bijvoorbeeld een beperkte mobiliteit hebben of een verminderde communicatieve vaardigheden hebben, waardoor ze zeer kwetsbaar zijn voor mishandeling zonder dat iemand erachter komt.

Tekenen van misbruik bij volwassenen

Voor de hand liggend	Minder duidelijk	Specifieke tekenen van ouderenmishandeling
snijwonden, kneuzingen, brandwonden	sociale onthouding	het stelen van geld of bezittingen
bevestigings- of gripsporen	depressie	vallen voor financiële zwendel
zwarte ogen	angst	onverklaarbare kneuzingen, brandwonden en verwondingen
ongebruikelijke patronen van letsel	over-naleving	doorligplekken
herhaalde reizen naar de eerste hulp	angst, waaronder paniekaanvallen en posttraumatische stressstoornis (PTSD)	slechte hygiëne
schelden, vernederen	misbruik van drugs of alcohol	overwoekerde nagels op handen en / of voeten
openlijke woede jegens het slachtoffer / bedreigingen jegens het slachtoffer	vage medische klachten zoals aanhoudende hoofdpijn, vermoeidheid of buikpijn	sociaal isolement / zich terugtrekken uit anderen
het beperken van de acties van het slachtoffer	eenzaamheid	agitatie
controleren wat het slachtoffer zegt	defensiviteit	depressie
openlijke jaloezie of bezetenheid van het slachtoffer	schaamte	plotselinge verandering in de financiële situatie van een persoon
vertraging tussen het moment van verwonding en het zoeken naar behandeling	stressgerelateerde gezondheidsproblemen, zoals problemen met de spijsvertering of huiduitslag	slechte eetgewoonten of verminderde eetlust

Hoe kan ik iemand helpen die in een gewelddadige relatie verkeert?

Hoewel u zich misschien hulpeloos voelt om een ​​geliefde te helpen die in een gewelddadige relatie verkeert, kunt u eigenlijk meer doen dan u wellicht beseft.

Wees een vriend en bied een luisterend oor.

Als je vermoedt dat een geliefde in een gewelddadige relatie verkeert, bied dan je vriendschap en steun aan. Nodig uw geliefde uit voor een wandeling in de natuur of bij u thuis voor een etentje of koffie. Dit zorgt voor een rustige en vertrouwelijke omgeving waarin ze u eerder zullen vertrouwen met hun uitdagingen.

Deel uw eigen worstelingen met familie en vrienden met hen. Dit kan ervoor zorgen dat ze meer bereid zijn om hun persoonlijke worstelingen met u te delen.

Bied ze een veilige verblijfplaats aan.

Laat hen weten dat uw huis altijd voor hen openstaat. Als dit niet mogelijk is, laat hen dan weten dat u hen zult helpen een veilige plek te vinden. Vaak verlaten slachtoffers van misbruik hun misbruiker niet simpelweg omdat ze nergens heen kunnen. Als ze maar wisten dat er een warme, veilige plek voor hen was waar ze konden blijven tot ze weer op de been waren, zouden ze eerder geneigd zijn om hun misbruiker achter te laten.

Zorg ervoor dat ze uw contactgegevens hebben en dat ze weten dat ze u op elk moment kunnen bellen.

Geef ze een vertrouwelijk telefoonnummer dat ze voor hulp kunnen bellen.

Slachtoffers van misbruik zijn misschien niet bereid om hun worstelingen zo vaak met u te delen als ze willen, omdat ze bang kunnen zijn dat hun misbruiker erachter komt en de gevolgen die daaruit kunnen volgen. Ze zijn misschien bang dat de dingen voor hen erger worden als ze te veel zeggen, of dat de dader achter je aan zal komen als je te veel weet.

Bied ze een hotline zij kunnen op vertrouwelijke basis bellen om huiselijk geweld te melden. Koppel uw naam niet aan het telefoonnummer dat u ze geeft. Op deze manier, als de misbruiker het nummer vindt, zal hij of zij u niet associëren met het zoeken naar hulp voor het slachtoffer. Het is gewoon een manier om uzelf te beschermen tegen ongewenste gevolgen die u kunt ondervinden als u het juiste doet.

Wek vertrouwen in hen.

Slachtoffers van mishandeling worden zo vaak zo lang neergeschoten en slecht behandeld, dat ze blind zijn voor hun sterke punten, gaven en capaciteiten. Breng hun sterke punten naar voren door hen te complimenteren met de capaciteiten en vaardigheden waarvan u merkt dat ze ze bezitten. Vertel ze dat ze mooi zijn.

Help ze weer op de been te komen. Moedig hen aan om zich in te schrijven voor colleges of andere trainingen die specifiek zijn voor hun capaciteiten en interessegebieden. Help hen bij het schrijven of bijwerken van hun cv. Als ze zich eenmaal in staat voelen om het zelf te redden, kunnen ze zich misschien in staat voelen om uit hun gewelddadige relatie te stappen.

Blijf met hen in contact.

Het is gebruikelijk dat slachtoffers van misbruik en nalatigheid u wegduwen, vooral als ze weten dat u vermoedt of weten dat ze worden misbruikt. Ze schamen zich vaak voor hun situatie en door hun trots kunnen ze niet erkennen dat ze hulp nodig hebben. Raak ze niet uit het oog. Blijf het proberen, ook als ze niet reageren op uw telefoontjes of e-mails.

Het is belangrijk voor hen om te weten dat u er voor hen bent als en wanneer ze besluiten hulp te zoeken. Dit betekent niet dat u ze elke dag moet bellen of e-mailen. Bel één keer per week, stuur regelmatig een kaart en onthoud ze op speciale dagen zoals verjaardagen en feestdagen. U bent misschien de enige persoon die contact met hen opneemt die op de hoogte is van hun situatie, dus u bent misschien de enige die uiteindelijk om hulp vraagt.

Ouderling misbruik - leer de tekenen en doorbreek de stilte

Breng de autoriteiten op de hoogte als u tekenen van misbruik ziet bij oudere of gehandicapte volwassenen.

Vooral ouderen en gehandicapten zijn kwetsbaar voor verwaarlozing en misbruik door familieleden en andere verzorgers. Contacteer de hotline voor misbruik door volwassenen of uw plaatselijke senior beschermingsdienst om tekenen van misbruik te melden en om advies te vragen over uw volgende stappen.

In sommige gevallen leiden meldingen van mishandeling of verwaarlozing van senioren tot een welzijnscheck in de woning van het verdachte slachtoffer. Dit gebeurt normaal gesproken op vertrouwelijke basis, zodat de familie van de senior niet zou weten dat u degene bent die het vermoedelijke misbruik heeft gemeld. Als het slachtoffer zich in een verpleeghuis of in een begeleid wonen of revalidatiecentrum bevindt, meld uw observaties en zorgen dan ook aan de door de patiënt aangewezen maatschappelijk werker.

In de situatie van mijn vader was ik erg proactief in het uiten van mijn zorgen aan de maatschappelijk werker in de revalidatiecentrum waar mijn vader verbleef na zijn beroerte, en aan de volgende maatschappelijk werker in de volgende revalidatiecentrum waar hij verbleef na een val die hij niet lang geleden had na. Ik heb ook verschillende keren gesproken met zijn County Senior Services Office om incidenten van verwaarlozing en misbruik te melden waarvan ik getuige was geweest in zijn huis.

Dingen lopen niet altijd zoals u hoopt

Helaas, zelfs als u er alles aan doet om een ​​slachtoffer van misbruik te helpen of te proberen, kan het gebeuren dat de zaken niet lopen zoals u hoopt.

Toen de vrouw van mijn vader vermoedde dat ik beschuldigingen van misbruik en verwaarlozing met betrekking tot mijn vader had gemeld, stond ze mij niet langer toe bij haar en dat van mijn vader. Natuurlijk wist ik toen ik de beschuldigingen uitte dat de kans groot was dat ze zou vermoeden dat ik het was geweest en dat ze me waarschijnlijk van hem zou afsluiten. En dat is precies wat er gebeurde: ze keerde mijn vader tegen mij tot het punt waarop hij me niet meer wil zien of mijn telefoontjes wil aannemen. Helaas is dat vaak het resultaat in situaties van misbruik.

Het belangrijkste is dat ik aan het eind van de dag, en zeker als mijn vader niet meer leeft, geen spijt zal hebben van wat ik wel en niet heb gedaan om mijn vader te helpen.

Uw inspanningen kunnen een verschil maken

Ik ben blij te kunnen melden dat sinds ik dit artikel enkele maanden geleden heb geschreven, mijn vader is verhuisd naar een gelijkvloers huis waar hij overdag een thuiszorgverlener heeft.

Ik twijfel er niet aan dat mijn aanhoudende inspanningen om voor hem te pleiten via mijn contacten met de maatschappelijk werkers en de sociale dienstenorganisaties voor ouderen een sleutelrol hebben gespeeld in zijn verandering van omstandigheden.

Een ander bemoedigend bericht is dat een familielid contact met me opnam en me toestond telefonisch met mijn vader te praten. Mijn vader leek zo blij van me te horen, en ik ben al bezig met het plannen van mijn volgende bezoek.

Denk nooit dat uw pogingen om een ​​slachtoffer van misbruik te helpen tevergeefs zijn.

U ziet misschien niet de resultaten die u wenst, althans niet onmiddellijk, maar uw pogingen om uw geliefde te helpen zijn nooit voor niets.