Begrijpen wie ik ben: geleerde lessen

Tegen een writer's block botsen kan zowel frustrerend als ronduit vervelend zijn. Twee weken na mijn laatste artikel koos ik mijn brein voor nieuwe onderwerpen om over te schrijven. Drie, onvolledige tocht later, gooide ik de handdoek in de ring omdat ik precies wist wat ik nodig had.

EEN PAUZE!!

Ik weet wanneer ik weg moet gaan en me moet hergroeperen. De geest van een schrijver is gevuld met eindeloze ideeën en chaos. Het is aan ons om erachter te komen waar een verhaal naartoe gaat en hoe het zal eindigen. Soms is een onvoltooid idee gewoon een slecht idee.

Tijdens deze broodnodige pauze leerde ik nogal wat kenmerken over mezelf en anderen. Sommige goed en sommige slecht. Kijk zelf maar!

Je zult door sommigen niet aardig gevonden worden en het kan je gewoon geen moer schelen!

In sommige aspecten heb ik altijd geweten dat dit waar is. Waarom zouden we er zoveel om geven hoe anderen ons zien? Als ze mijn rekeningen niet betalen, mijn gezin te eten geven of het Lego Batman-ondergoed van mijn zoon wassen, hoe zijn hun meningen dan relevant voor mij? Simpel, dat zijn ze niet! Het meest trieste is hoe je de aardigste persoon ter wereld kunt zijn en dat iemand nog steeds negatief over je zal denken.

Lesje geleerd:

Als u mij niet persoonlijk kent, zijn uw meningen kleiner dan fictie. Ik heb iemands goedkeuring niet nodig van wie ik ben. Ik ben niet onberispelijk; Ik heb mijn ondergang, maar ik bezit ze. Perfectie wordt overschat en ik zie het ook niet in stijl terugkomen. Dus, als je een probleem hebt met wie je DENKT dat ik ben, bespaar jezelf dan de hoofdpijn. Schat, ik ben hier niet om je 'gedachten' over mij te koesteren. Je kan weggaan.

Een 40-jarige vrouw met een Regina George-attitude ..... ziet er NIET goed uit!

Als de film Gemene meiden deed alles goed, het was hun vertegenwoordiging van de koningin B op de middelbare school. Ik heb het niet over haar schoonheid. Dit gaat veel verder dan haar uiterlijk. Het is haar houding en hoe ze gelooft dat de wereld om haar draait. Regina George is het meisje in je klas dat je op een dag willekeurig complimenteert, terwijl je nog niet eens in haar 'kring' zit. Ze zal glimlachen als het compliment van haar tong rolt, maar het is het sarcasme erachter waardoor je haar in twijfel trekt. Regina kan in het begin vriendschap met je sluiten, maar uiteindelijk vraag je je af wat haar in godsnaam deed breken!

Terug naar mijn punt, wees geen vrouw van middelbare leeftijd met deze houding. Wees trouwens niet OOIT Regina George! Het gaat niet alleen om jou en het gaat zeker niet alleen om MIJ. Hoe eerder je dit kunt accepteren, hoe eerder je de mentaliteit van een volwassene bereikt.

Lesje geleerd:

Ik hoef niet om te gaan met de Regina George's van de wereld. En ik hoef er zeker ook geen te worden. Ik heb liever geen vrienden dan een leger van psychotische aandachtzoekers die klaar staan ​​om de s *** pot aan te wakkeren. Nee, dank u wel.

Je hoeft je prestaties niet te schreeuwen. Als het belangrijk is, zal het op zichzelf een impact hebben!

Ik ben er helemaal voor om onze doelen te bereiken en obstakels te overwinnen. Verdorie, ik zal de eerste zijn die 'Gefeliciteerd' zegt als je een positief verschil maakt! Maar op een bepaald moment in ons leven zullen we iemand leren kennen die erkenning nodig heeft voor zijn zogenaamde triomfen. Zij zullen degenen zijn die zeggen dat ze hier zijn geweest en dat hebben gedaan. Ik ben hier niet om je 'goede daden' bij te houden, omdat ik geen goed karma gun. Ik ben niet uitgerust om naar je onzekerheid te luisteren, vermomd als een toespraak voor je hele leven; daar heb je een therapeut voor nodig.

Lesje geleerd:

Als ik geen zin heb om iemand te prijzen voor de overwinningen waarover ze opscheppen, dan is dat maar zo. Je maakt je duidelijk geen zorgen over wat ik doe met mijn leven. Wie zei dat ik me zorgen moest maken over de jouwe?

Als je moet kijken naar wat je zegt, waarom zou je dan met ze praten ?!

Ik denk dat wij mensen de neiging hebben te vergeten dat we niet ALTIJD sociaal hoeven te zijn. Sterker nog, ik ben het gelukkigst thuis met mijn gezin of uit met een vriend. Een enorme afknapper voor mij is iemand die alleen luistert om te spreken. Ik heb geluisterd om het te begrijpen en, om eerlijk te zijn, het is een van de beste veranderingen die ik ooit heb aangebracht! In de echte wereld kan ik beleefdheden uitwisselen als een professional. Maar dat is voor zover ik ga. Ik ben niet geïnteresseerd in praten met iemand die niet luistert om te begrijpen. Als je hier alleen bent om over jezelf en anderen te praten, beschouw dit dan als mijn grote exit. Alles wat ik tegen je zeg, wordt doorgegeven aan de volgende persoon die je verveelt. Beweeg mee.

Lesje geleerd:

Ik hoef niet om te gaan met mensen die geen interesse hebben in echte gesprekken. Als je alleen praat over wat andere mensen je hebben verteld, stop dan gewoon! Je geeft ze macht over je, hoe goed of slecht je ook over ze spreekt.

Doen alsof je om iets of iemand geeft, is zonde. Het is oké om het NIET te schelen!

Noem me cynisch of onattent, maar wat denk je? Het kan me niet schelen hoe je me noemt! Er wordt ons constant verteld dat het leven te kort is en dat we het moeten leven zolang het nog kan. Dan worden we echte volwassenen en gaan we volwassen dingen doen. Alsof je een fulltime baan hebt. Elke maand die belachelijk hoge elektriciteitsrekening betalen. Of het opvoeden van kleine mensen die opgroeien tot net zo eigenwijs en sarcastisch als wij. We wilden volwassenen zijn, maar ik denk niet dat we er ooit mentaal op waren voorbereid. Terug naar mijn punt, waarom doen we dingen waar we niet om geven? Waarom zijn we nog steeds bevriend met die gespannen, egocentrische lul? Waarom hebben we ons net aangemeld om deel te nemen aan een openbare werfverkoop? Waarom hebben we afgesproken om al het eten voor een evenement te verzorgen? Als je je ooit afvraagt ​​waarom je het doet, dan wilde je het misschien niet echt vanaf het begin!

Lesje geleerd:

Als het me niet genoeg kan schelen om ermee door te gaan, dan ga ik het niet doen. Dit maakt me niet egoïstisch of wreed. Ik weet wat mij gelukkig maakt en mijn familie ook. Door de nadruk te leggen op de MAX, word ik een vuurspuwende draak. Het is moeilijk om gelukkig te zijn met je leven als je continu dingen doet waar je niet om geeft. Misschien ben ik een introvert hart of misschien weet ik gewoon wat het beste is voor mij en mijn gezin? Hoe dan ook, ik hoef mijn levenschaos niet te vullen om er echt van te genieten. Uiteindelijk worden de kleine dingen de grote dingen en vind ik troost in de wetenschap dat ik er VEEL ruimte voor heb.