Opvoedstijlen en hun impact

Of een kind op een bepaalde manier zal opgroeien omdat het zo is geboren of omdat het is opgevoed, is al jaren een discussie. Het wordt het nature versus nurture-debat genoemd.

Tegenwoordig zijn de meeste experts het erover eens dat een combinatie van natuur en opvoeding bepaalt hoe uw kind zal zijn. Dus de studie van opvoedingsstijlen kan je helpen een zelfverzekerd, vriendelijk en succesvol kind op te voeden.

Maar wat zijn de verschillende opvoedingsstijlen en welke impact hebben ze op onze kinderen?

Inhoudsopgave

• Wat zijn opvoedingsstijlen?
• Wat zijn de vier soorten opvoedingsstijlen?
• Nieuwere opvoedingsstijlen
• Hoe beïnvloeden opvoedingsstijlen kinderen?
• Welke opvoedingsstijl is het beste?
• Een meer gezaghebbende ouder worden?
• Welk soort ouder ben ik?
• Geen paniek

---

Wat zijn opvoedingsstijlen?

Opvoedstijlen zijn de brede manieren waarop een ouder met zijn kind omgaat.

Ze weerspiegelen het emotionele klimaat dat wordt gecreëerd door de manier waarop een ouder hun kind begeleidt, disciplineert en ondersteunt ^(een) .

De details van hoe we voor onze kinderen zorgen, kunnen per gezin verschillen, maar onderzoekers zijn erin geslaagd de strategieën voor de opvoeding van onze kinderen in vier hoofdtypen te groeperen. Deze groepen zijn de vier opvoedingsstijlen:

• gezaghebbend.
• Autoritair.
• Toegeeflijk.
• Niet betrokken.

Ze hebben elk hun eigen kenmerken en gevolgen.

Waarom zijn opvoedingsstijlen belangrijk?

Opvoedstijlen bepalen de manier waarop onze kinderen groeien en zich ontwikkelen, in alle opzichten.

Hoewel een deel van de persoonlijkheid en het gedrag van uw kind het resultaat zal zijn van hun inherente aard, komt een groot deel van de persoonlijkheid van uw kind en de manier waarop het met de wereld omgaat voort uit de stijl waarin het wordt opgevoed.

Uw opvoedingsstijl kan van invloed zijn op de emotionele, mentale en zelfs fysieke ontwikkeling van uw kind. Deze impact kan hun hele leven duren. Het kan hun carrièrekeuze beïnvloeden, hoe succesvol ze zijn in werk en persoonlijke relaties, en hoe uw kinderen hun eigen kinderen opvoeden.

Opvoedstijlen versus opvoedingspraktijken

Een opvoedingsstijl is de algemene, overkoepelende manier waarop u met uw kind omgaat. Opvoedpraktijken zijn de individuele, specifieke acties die u onderneemt ^(twee) .

Dus bij het definiëren van de opvoedingsstijl van een moeder of vader, kijk je niet naar een enkele actie die ze kunnen ondernemen of zelfs maar naar een handvol acties. In plaats daarvan kijk je naar de acties die over een langere periode zijn ondernomen.

Vervolgens beschouw je het gevoel van hoe de ouder en het kind met elkaar omgaan en het algemene emotionele klimaat dat deze interacties creëren. Dit is de opvoedingsstijl van een persoon.

Ouderschapspraktijken zijn de specifieke acties die een ouder onderneemt in de omgang met zijn kind.

Als u probeert uw eigen opvoedingsstijl te definiëren, noteert u uw specifieke acties in verschillende situaties. Deze individuele acties zijn opvoedingspraktijken.

Als je naar die praktijken als geheel kijkt, zal er waarschijnlijk een patroon ontstaan, en het is dit patroon van praktijken dat de opvoedingsstijl van een persoon is.

Wat zijn de?Vier soorten opvoedingsstijlen?

Wat zijn de?Vier soorten opvoedingsstijlen? Icoon'>

In 1967 publiceerde Diana Baumrind, een ontwikkelingspsycholoog aan de University of California in Berkeley, baanbrekend onderzoek. Ze identificeerde vier elementen waarvan ze geloofde dat ze vorm gaven aan hoe succesvol of niet succesvol iemand was in hun opvoeding ⁽³⁾ .

Deze elementen waren responsiviteit vs. ongevoeligheid en veeleisend vs. niet veeleisend. Baumrind gebruikte deze om drie opvoedingsstijlen te identificeren. Die opvoedingsstijlen zijn permissieve opvoeding,autoritair ouderschap en gezaghebbend ouderschap.

Voortbouwend op het werk van Baumrind, publiceerden twee onderzoekers, Eleanor Maccoby en John Martin, in 1983 een studie. Dit werk splitste de toegeeflijke opvoedingsstijl die door Baumrind werd geïdentificeerd in twee verschillende typen: toegeeflijk ouderschap en nalatig ouderschap ⁽⁴⁾ .

Sindsdien zijn er steeds meer opvoedingsstijlen ontstaan, waaronder opvoeding in vrije uitloop en gehechtheidsopvoeding.

Dit zijn echter geen definities van opvoedingsstijlen die door psychologen zijn ontwikkeld. In plaats daarvan zijn het opvoedingsstijlen die meer worden bepaald door hun culturele aard en de achterliggende filosofie dan de overkoepelende emotionele aard van de vier belangrijkste opvoedingsstijlen.

Laten we de vier hoofdstijlen eens nader bekijken.

gezaghebbend ouderschap

Gezaghebbend ouderschap wordt gekenmerkt door warme, ondersteunende, ouder-kind interactie met duidelijke, consistente regels en verwachtingen.

Een gezaghebbende ouder heeft hoge, maar haalbare verwachtingen van zijn kind. Ze bieden ondersteuning om hun kinderen te helpen hen te ontmoeten. Ze communiceren open en duidelijk met hun kind, geven begeleiding en gebruiken redeneringen in een tweerichtingsgesprek.

Autoritaire ouders zijn echter geen push-overs. Hoewel ze bereid zijn om met hun kinderen te discussiëren en te redeneren, hebben ze er geen probleem mee om regels te stellen en zich eraan te houden. Als hun kinderen de regels overtreden, zal een gezaghebbende ouder een positieve stijl van discipline gebruiken, het wangedrag corrigeren en hun kind leren betere keuzes te maken.

In het geval van een kind dat probeert op te blijven tot na het slapengaan, zal een gezaghebbende ouder luisteren naar de gevoelens en verzoeken van hun kind. Als ze geldig zijn, zullen de ouders bereid zijn zich aan te passen. Maar als het alleen maar excuses zijn om op te blijven, zal de gezaghebbende ouder er vriendelijk maar resoluut op aandringen dat het kind terug naar bed gaat, en er zullen consequenties zijn als het niet doet.

Samengevat

Wees zeer betrokken bij het leven van uw kind, maar onthoud dat u niet hun vriend bent - u bent hun ouder.

Autoritair ouderschap

Autoritair ouderschap wordt gekenmerkt door hoge verwachtingen en een hoge mate van discipline, zonder warmte, begeleiding of steun.

Een autoritaire ouder stelt hoge eisen aan gedrag en prestaties. Ze doen dan echter niets om hun kind te helpen aan die normen te voldoen.

De communicatie van een autoritaire ouder is eenrichtingsverkeer. Ze zijn niet geïnteresseerd in het geven van uitleg, het horen van wat hun kind te zeggen heeft of het beantwoorden van redelijke vragen van hun kind.

Dit type ouder verwacht blinde, onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van hun kind en hecht geen waarde aan onafhankelijk denken. Ze gebruikenstraf in plaats van disciplinewanneer hun kind een regel overtreedt of niet aan een verwachte norm voldoet.

In het geval van een kind dat niet naar bed wil, zal de autoritaire ouder niet willen luisteren naar wat hun kind te zeggen heeft. In plaats daarvan is deze ouderstijl geneigd om het kind onmiddellijk te straffen voor niet-naleving en geeft het geen enkele reden of context voor de straf.

Samengevat

Te streng zijn zonder uitleg zal er niet toe leiden dat een kind zelf kan denken.

Toegeeflijk ouderschap

Toegeeflijk ouderschap wordt gekenmerkt door lage verwachtingen en overmatig reageren op de waargenomen behoeften van een kind.

Een toegeeflijke ouder stelt weinig of geen eisen aan hun kind en doet weinig om de onafhankelijkheid van hun kind te bevorderen. Vaak is het kind degene die hun eisen communiceert, en de ouder is degene die luistert en aan die eisen voldoet.

Hoewel ze warm en liefdevol zijn, stellen degenen met een toegeeflijke opvoedingsstijl minimale regels en zijn ze vaak terughoudend om ze af te dwingen.

Als een kind tot na het slapengaan op wil blijven, zal de toegeeflijke ouder niet bereid zijn zijn kind van streek te maken door de regels te handhaven. In plaats daarvan laten ze hun kind waarschijnlijk opstaan ​​en wakker blijven totdat het kind klaar is om naar bed te gaan.

Samengevat

Het niet stellen van regels en grenzen resulteert in een kind dat de sociale of culturele regels en grenzen die ze tegenkomen als ze opgroeien niet respecteert.

Niet-betrokken ouderschap

De niet-betrokken opvoedingsstijl wordt gekenmerkt door weinig interesse in het stellen van grenzen of het geven van warmte, begeleiding of ondersteuning.

Een niet-betrokken ouder stelt weinig of geen eisen aan hun kind en stelt niet veel passende regels of grenzen. De weinige regels en gedragsgrenzen die worden gesteld, worden zelden of nooit gehandhaafd.

Er is weinig zinvolle communicatie van de niet-betrokken ouder, en ze doen er niets aanzinvolle communicatie aanmoedigenvan hun kind.

Niet-betrokken ouders kunnen al dan niet openlijk nalatig zijn. Sommigen voorzien in de basisbehoeften van voedsel, onderdak en goede lichamelijke verzorging, maar ze bieden geen gepaste emotionele, culturele of sociale steun, warmte of begeleiding.

In het geval van een kind dat niet naar bed wil, zal de niet-betrokken ouder waarschijnlijk niet merken dat het kind weer opstaat. Ze zullen niet geïnteresseerd zijn in waarom hun kind wil opstaan, noch zullen ze geïnteresseerd zijn in interactie met hun kind. De niet-betrokken opvoedingsstijl kan het beste worden samengevat met het woord wat dan ook.

Samengevat

Een gebrek aan warmte of discipline resulteert in een kind dat weinig eigenwaarde of respect voor regels en grenzen heeft.

Nieuwere opvoedingsstijlen

De indelingen van veel nieuwe opvoedingsstijlen hebben hun wortels in de psychologie, maar worden tegenwoordig in een culturele of sociale context gebruikt.

De term helikopterouder werd voor het eerst gebruikt in het boek van Dr. Haim Ginott uit 1969Ouders en tienersdoor tieners die zeiden dat hun ouders als een helikopter boven hen zouden zweven. Het is echter geen psychologische classificatie en werd begin jaren negentig algemeen gebruikt ⁽⁵⁾ .

Ondertussen werd ouderschap met vrije uitloop bedacht door Lenore Skenazy, een columniste van New York Sun die een verhaal schreef over haar 9-jarige zoon alleen in de metro van New York te laten rijden ⁽⁶⁾ .

Helikopter ouderschap

De helikopteropvoedingsstijl wordt gekenmerkt door een hoge mate van ouderlijke focus op de prestaties van een kind, in combinatie met een hoge mate van faalangst van de ouders.

Een helikopterouder heeft hoge verwachtingen van prestaties, maar in plaats van hun kind te laten falen en waardevolle lessen te leren van dat falen, zullen ze over hun kind zweven en tussenbeide komen om succes te verzekeren.

Regels zijn vastgesteld, maar helikopterouders springen in in plaats van hun kind ze te laten breken en te laten leren.

In plaats van begeleiding en ondersteuning te bieden, zal een helikopterouder in veel situaties inspringen en het overnemen, wat resulteert in een kind met een laag zelfbeeld en veel angst en bezorgdheid. Een leerling die bijvoorbeeld een slecht cijfer haalt op school, heeft misschien niet de kans om met een leraar te praten om te zien wat er mis is gegaan. De ouder kan de leerkracht bellen om het te bespreken in plaats van het kind het op te laten lossen.

Samengevat

Alles voor je kind doen en geen mogelijkheid bieden tot zelfstandigheid resulteert in een kind dat niet weet hoe het met zijn eigen sociale of emotionele behoeften moet omgaan.

Vrije uitloop ouderschap

Vrijloopouderschap kenmerkt zich door het geven van een hoge mate van vrijheid en zelfstandigheid aan een kind, gekoppeld aan warmte en begeleiding.

Vrije uitloop ouderschap is echter een culturele, subjectieve term. Een ouder in de ene staat mag hun 9-jarige kind alleen naar het park laten gaan en dit wordt gezien als sociaal en wettelijk acceptabel.

In een andere staat kan het illegaal zijn. De ouder kan worden beschuldigd van verwaarlozing en wordt mogelijk geconfronteerd met het feit dat hun kind in beschermende zorg wordt opgenomen ⁽⁷⁾ .

Samengevat

Er is een dunne lijn tussen je kinderen de vrije loop laten en een kind opvoeden zonder sociale of culturele grenzen.

Instinctief ouderschap

Instinctief ouderschap wordt meer gekenmerkt door wat het niet doet dan door wat het wel doet. Instinctieve ouders vertrouwen op het luisteren naar hun innerlijke stem en negeren die stem niet zonder goede reden ten gunste van deskundig advies.

Ze kunnen warm en liefdevol zijn en de juiste begeleiding en discipline bieden, of misschien niet.

Samengevat

Vertrouwen op je gevoel en je eigen instincten niet negeren ten gunste van het advies van iemand anders werkt in sommige situaties goed, maar kan resulteren in een kind dat niet synchroon loopt met sociale en culturele normen.

Gehechtheid Ouderschap

Gehechtheidsouderschap wordt gekenmerkt door een focus op het opbouwen van een hechte emotionele band met uw kind. Ouders die gehechtheidsouderschap toepassen, kunnen al dan niet regels en grenzen stellen voor hun kind, en ze kunnen deze al dan niet afdwingen.

Tweerichtingscommunicatie wordt actief aangemoedigd. Het niveau van gedrags-, sociale en academische verwachtingen varieert echter, evenals de hoeveelheid begeleiding en ondersteuning die wordt geboden.

Samengevat

Een hechte band met uw kind geeft hen veiligheid en vertrouwen, maar kan resulteren in een kind dat voelt dat hij het middelpunt van het universum is.

Langzaam ouderschap

Langzaam ouderschap wordt gekenmerkt door een gebrek aan gestructureerde activiteit. Deze ouders zijn van mening dat door de tijd van uw kind te vullen met geplande en gestructureerde activiteiten, uw kinderen niet genoeg tijd en ruimte zullen hebben om zelf dingen te ontdekken.

Deze opvoedingsstijl is synoniem met de bredere langzame beweging.

Samengevat

Te veel geplande tijd is slecht voor uw kinderen, maar door de tegenovergestelde benadering te volgen, kunt u een kind opvoeden dat kansen misloopt of niet in staat is om in gestructureerde situaties te werken.

Dolfijn ouderschap

Dolfijnouderschap is een term die door Shimi Kang in haar boek is bedacht,De dolfijn manier. In dit boek vertelt Kang hoe ouders een balans moeten vinden tussen de kwallenouder die geen regels stelt en de tijgerouder die te streng is.

De term is bedoeld om de speelse aard van dolfijnen te weerspiegelen, maar het is in feite gezaghebbend ouderschap onder een andere naam.

Hoe beïnvloeden opvoedingsstijlen kinderen?

Het gewenste eindspel voor de meeste ouders is het opvoeden van een verantwoordelijke,gelukkig kind dat respectvol opgroeiten tot een bijdragend lid van de samenleving. Dus, welke van deze opvoedingsmethoden zal u helpen dat doel te bereiken?

gezaghebbend

Er wordt gezegd dat gezaghebbend ouderschap kinderen opvoedt die van hun eigen fouten hebben geleerd. Ze begrijpen en respecteren over het algemeen regels en grenzen.

Deze kinderen zijn beter toegerust om op volwassen leeftijd met tegenslagen en problemen om te gaan. Het is omdat ze fouten hebben mogen maken en mislukkingen hebben meegemaakt, maar, cruciaal, steun en begeleiding hebben gekregen om ermee om te gaan.

Kinderen van gezaghebbende ouders hebben de meeste kans om op te groeien tot volwassenen die emotioneel goed aangepast zijn, verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen acties en geluk en succes vinden ⁽⁸⁾ .

Autoritair

Er wordt gezegd dat autoritair ouderschap kinderen opvoedt die ofwel:

• Zijn angstig en bang om te falen omdat het gelijk staat aan straf. Ze zijn misschien niet in staat om op volwassen leeftijd met problemen om te gaan omdat ze in de kindertijd niet de kans hebben gehad om de juiste copingvaardigheden te ontwikkelen. Deze kinderen groeien uit tot volwassenen met een laag zelfbeeld, kunnen gemakkelijk worden gepest en worstelen om succes en geluk te vinden.
• Opstandig en geen respect voor regels of grenzen. Ook zijn ze op volwassen leeftijd niet in staat om met regels en grenzen om te gaan, maar in plaats van met angst op tegenslag te reageren, reageren ze met woede.

Deze kinderen hebben een grotere kans om op te groeien tot volwassenen die problemen hebben met de wet, pestkoppen zijn in hun relaties en moeite hebben om succes en geluk te vinden.

Deze opvoedingsstijl is in bepaalde culturen populairder dan in andere, vooral in culturen waar respect een topprioriteit is.

Toegeeflijk

Er wordt gezegd dat tolerant ouderschap kinderen opvoedt die niet in staat zijn zichzelf te reguleren omdat ze zichzelf tijdens de kindertijd nooit hebben hoeven beheersen. De liefde en toewijding van hun ouders, zonder regels of grenzen, geeft deze kinderen vaak het gevoel dat ze het middelpunt van het universum zijn, wat leidt tot volwassenen met een opgeblazen gevoel van eigenwaarde.

Omdat hun ouders insprongen om alles voor hen te doen, leren deze kinderen nooit de juiste copingvaardigheden als iets niet naar hun zin gaat.

Deze kinderen hebben de meeste kans om volwassenen te worden die problemen hebben met regels en structuur en een slechte zelfbeheersing hebben. Dit kan leiden tot problemen op het werk en in relaties, vooral omdat ze moeite hebben om het standpunt van een ander in overweging te nemen of compromissen te sluiten.

niet betrokken

Onbetrokken ouderschap zou resulteren in kinderen die moeite hebben om regels en passende sociale grenzen te volgen. Ze hebben impulsproblemen en omdat hun ouders geen ondersteuning of begeleiding bieden, hebben ze ook weinig geschikte copingvaardigheden.

Deze kinderen hebben de meeste kans om op te groeien tot volwassenen die worstelen met verslaving, een laag zelfbeeld hebben en:

• Kunnen niet voor zichzelf opkomen, kunnen de tegenslagen van het leven niet aan en worstelen om succes te vinden.
• Anderen pesten, niet goed omgaan met problemen en de neiging hebben om de regels te overtreden.

Helikopter

Kinderen van helikopterouders zouden uitgroeien tot:

• Angstige volwassenen die verlamd zijn door de angst om een ​​fout te maken. Deze volwassenen hebben ook minimale copingvaardigheden en een laag zelfbeeld.
• Boze volwassenen die rebelleren tegen de hoge verwachtingen en aanmatigende manier van hun ouders.

Beperkingen en kritiek op ouderschapsstudies

Opvoedonderzoeken identificeren verbanden tussen bepaalde opvoedingsstijlen, maar bewijzen niet dat de stijl bepaalde uitkomsten veroorzaakt.

Gedragen warme en liefhebbende gezaghebbende ouders zich op een manier die ervoor zorgt dat hun kind liefdevol en braaf is? Of is de kans groter dat een liefdevol en braaf kind zijn ouders ertoe aanzet een gezaghebbende opvoedingsstijl aan te nemen.

Opvoedstijl is ook niet de enige invloed op onze kinderen. We hebben allemaal een bepaalde persoonlijkheid en we worden ook beïnvloed door leraren, onze leeftijdsgenoten en de sociale en culturele normen waarin we opgroeien.

Behalve in het geval van extreme omstandigheden, is het vrijwel onmogelijk om een ​​van deze invloeden te scheiden en vervolgens hun exacte impact op de volwassenen te bepalen die we blijken te zijn.

Ten slotte hebben we het potentieel om als volwassenen te veranderen, dus de opvoedingsstijl kan van invloed zijn op hoe we ons ontwikkelen in het ene stadium van volwassenheid, maar niet in het andere.

Welke opvoedingsstijl is het beste?

Hoewel er geen definitief bewijs is over welk type het beste is, wordt algemeen aanvaard dat de evenwichtige benadering van gezaghebbend ouderschap het beste is.

Verschillende culturen en demografische gegevens plaatsen verschillende waarden voor een verscheidenheid aan emotionele en sociale eigenschappen.

In sommige culturen is het belangrijk dat mensen blindelings gehoorzaam zijn. Er wordt weinig waarde gehecht aan persoonlijk, emotioneel succes en geluk.

In een dergelijke cultuur kan autoritair ouderschap als het beste worden beschouwd.

Hoe word je eenMeer gezaghebbende ouder

Hoe word je eenMeer gezaghebbend ouderpictogram'>

Als je een meer gezaghebbende ouder wilt worden, hebben we enkele tips voor je:

• Luister naar uw kind wanneer het u vertelt over hun dag of iets dat is gebeurd. Luister ook wanneer ze hun gedachten en gevoelens delen.
• Als u uw kind niet de juiste aandacht kunt geven in het rooster, leg dan uit waarom en wanneer u kunt chatten of spelen. Dit leert je kind dat hij niet het middelpunt van het universum is, maar toch belangrijk is.
• Houd rekening met de gevoelens van uw kind en laat weten dat u aan hen denkt. Dit betekent niet handelen op een manier die hen nooit van streek maakt. In plaats daarvan gaat het erom de gevoelens van uw kind te erkennen en uitleg te geven, maar blijf duidelijke regels stellen en deze van tevoren aan uw kind uitleggen.
• Als uw kind een regel overtreedt, zorg er dan voor dat uw discipline overeenkomt met de ernst van de regelovertreding. Als het een kleine regel is, overweeg dan een waarschuwing, maar voor een meer belangrijke overtreding, overweeg dan iets belangrijkers.
• Wanneer u uw kind disciplineert, neem dan de tijd om uit te leggen dat X het gevolg is van Y-gedrag. Herhaal vervolgens wat het juiste gedrag is in die omstandigheden.
• Laat uw kinderen dingen zelfstandig proberen wanneer dat veilig kan, en laat ze leren van hun fouten.
• Modelleer het soort gedrag dat u van uw kind verwacht.
• Leer uw kind verantwoordelijkheid te nemen voor zijn woorden en daden. Bescherm ze niet tegen de gevolgen van hun gedrag.

Welk soort ouder ben ik?

Niet iedereen valt 100 procent van de tijd netjes in één soort opvoedingsstijl. Uw opvoedingsstijl kan worden beïnvloed door uw cultuur en achtergrond.

Het kan zijn dat u over het algemeen een gezaghebbende ouder bent, maar van tijd tot tijd neemt u een meer toegeeflijke benadering aan.

Als dit klinkt zoals jij, maak je geen zorgen. Het is normaal om een ​​bepaalde opvoedingsstijl te hebben en van tijd tot tijd een andere stijl aan te nemen.

---

Geen paniek

Opvoedstijlen zijn belangrijk, maar laat de angst om je kind te verknoeien je er niet van weerhouden om een ​​ouder te zijn.

We maken allemaal fouten in het ouderschap - geen enkele ouder is perfect.

Probeer het dus niet te zijn. Concentreer je in plaats daarvan op het zijn van de beste ouder die je kunt zijn en erken je fouten en beloof het de volgende keer beter te doen.