Hoe vals spelen een huwelijk en andere relaties verwoest

Vertrouwen en wantrouwen

Vertrouwen is het fundament waarop het huwelijk rust, maar als het verbroken wordt, blijft het vaak zo. Een partner kan vergeven, maar die pijnlijke ervaring zal in de geest van de beledigde partner op de loer liggen. Ze zullen hun bewakers niet in de steek willen laten uit angst dat het weer zou kunnen gebeuren. Voor sommigen is het gemakkelijker om te vergeven dan om te vergeten. Vertrouwen en gekwetst raken is al erg genoeg. Wie wil er blindelings lopen en de kans krijgen dat het weer gebeurt? Het is niet ongebruikelijk dat een gewonde echtgenoot beschermingshekken opwerpt.

Wantrouwen is heel gebruikelijk tussen de echtgenoten wanneer iemand heeft bedrogen. Wantrouwen is als opvulling om de klap te verminderen als er weer vals wordt gespeeld. Het wordt opgepot als zeldzame munten en is niet gemakkelijk op te geven. Aan de andere kant is het zeker niet onmogelijk om opnieuw te vertrouwen, maar het gaat meestal niet gemakkelijk of snel.

Een slachtoffer van vals spelen zei dat, nadat ze zich verzoend had met haar man, de gevolgen van ontrouw waren als een prachtige bruidstaart die was weggerukt door een uitgehongerde hond die wegkwam met de laag, het bekronende deel van de taart. Het vertrouwen terugkrijgen was net zo waarschijnlijk als het vinden van die hond en de hoop dat hij de rij intact zou uitbarsten. De overgebleven cake was nog steeds mooi, maar de onvergetelijke laag, de meest aantrekkelijke laag, kon voor altijd verdwenen zijn en erg worden gemist. Hoe kon een liefdevolle echtgenoot zo'n schoonheid wegnemen van een geliefde die hij beloofde te koesteren? Dergelijke pijn is vaak niet te beschrijven.

Levens beïnvloed

Vreemdgaan heeft niet alleen invloed op het huwelijk. Bedriegers maken het slachtoffer van relaties met kinderen, liefhebbende vrienden, andere naaste familieleden en zichzelf. De families van beide bedriegers kunnen lijden aan pijn, verlegenheid en besef van roddels uit de gemeenschap. Dergelijke schandalen lijken de integriteit van hele gezinnen in gemeenschappen te verminderen. Hoewel dit stereotypen is, kunnen hele gezinnen eronder lijden. Kinderen willen niet dat hun ouders lijden. Moeders en vaders willen niet dat hun getrouwde dochters onnodig pijn doen. Een goede vriendin wil niet getuige zijn van de echtgenoot van haar beste vriendin in een compromitterende situatie met een andere vrouw. Een neef of een tante wil geen roddels horen over hun geliefde van buitenstaanders in de gemeenschap. Een grootmoeder wil niet ontdekken dat haar gewaardeerde kleinzoon een bedrieger is. Jonge mensen die op een dag een huwelijk overwegen, kunnen het respect voor de vakbond verliezen vanwege alle ontrouw in de samenleving, en roddels over beroemdheden die via de media komen, helpen ook niet. Al deze zichtbare ervaringen zijn pijnlijk voor veel familieleden en anderen als ze de gevolgen van bedrog ervaren.

Kinderen kunnen het gevoel hebben dat hun vader of moeder, die een ander gezin heeft gekozen, dit heeft geruild voor andere kinderen. Kinderen, vaak de meest gewonde slachtoffers, lijden vele jaren onder de vervreemding van een ouder van het gezin. Veel kinderen lijden in stilte en geven zichzelf maar al te vaak de schuld. Soms loopt het trauma over in de rest van hun leven in de vorm van verschillende disfuncties in hun eigen gezin. Het is duidelijk dat het verboden paar en de onschuldige echtgenoot niet de enigen zijn die door de ontrouw worden getroffen. Domino-effecten van een dergelijk trauma kunnen toekomstige generaties treffen zonder de juiste tussenkomst. Counseling is op dit moment van vitaal belang, maar de meeste gezinnen zien de noodzaak niet in.

De gevolgen van bedrog voor de echtgenoot kunnen blijvend zijn en kunnen haar kijk op relaties en het leven voor altijd veranderen. Een tweede relatie of huwelijk kan gevolgen ondervinden van het vorige huwelijk als de getroffen echtgenoot niet is genezen. Veel tweede echtgenoten hebben melding gemaakt van echtelijke straf vanwege de fouten van de vorige echtgenoot. Van deze met littekens bedekte vrouwen, die vaak ernstig verkeerd worden begrepen, wordt gezegd dat ze 'boos', 'bitter' of 'waanzinnig' zijn terwijl ze eigenlijk bang, gewond en niet genezen zijn.

Wantrouwen tussen bedriegers

De valsspelers realiseren zich later, wanneer de nieuwheid van hun relatie afneemt, dat ze geen rekening hielden met de gevoelens en de gezondheid van degenen van wie ze houden, noch rekening hielden met hun eigen belangen. Als de bedriegers trouwen, kunnen ze zich afvragen of de ander liefdevol over hun echtgenoten nadenkt of zelfs maar wil verzoenen, en dit kan een zweem van jaloezie veroorzaken. Waar is het vertrouwen tussen valsspelers? Dit is waar elkaar de schuld kan geven. Verkeerde relaties worden niet gemakkelijk goede.

De valsspelers kunnen elkaar beschuldigen van verleiding, liegen en gebruiken. Ze kunnen zelfs scheiden. Het gevoel van scheiding kan verwoestend zijn, ook al weten beide partijen dat ze het juiste doen. Alleen zijn, de angel en het verlies voelen als gevolg van slechte beslissingen, zich gebruikt en bedrogen voelen in een normaal leven, en elkaar de schuld geven, zijn allemaal gevoelens waarmee het paar vaak wordt geconfronteerd na het beëindigen van hun relatie. Proberen redenen te rechtvaardigen om het huis van iemand anders op te breken, is van korte duur. De waarheid heeft een manier om zich uit individuen te ontwormen en in hun ogen te staren. Daardoor gaan de valsspelers beseffen dat ze elkaars slachtoffers zijn. Vooral een jongere vrouw kan een oudere man, van wie zij misschien denkt dat hij wijzer had moeten zijn, ervan beschuldigen misbruik te maken van haar jeugd en gebrek aan kennis van mogelijke gevolgen. Kunnen ze elkaar ooit volledig vertrouwen, gezien de schade die ze hun families hebben toegebracht? Oplopende angsten kunnen uiteindelijk leiden tot slecht bloed tussen de valsspelers.

De onschuldige echtgenoot de schuld geven

Het verboden paar heeft de neiging om de onschuldige partner (s) de schuld te geven om hun eigen schuldgevoelens van zich af te werpen. Soms vechten ze om te voorkomen dat de onschuldige partij financiële steun krijgt en kunnen ze zichzelf zelfs overtuigen dat eventuele kinderen in het huwelijk beter af zijn bij hen, de fittere ouders (vader en stiefmoeder). Ze spelen het spel om de onschuldige echtgenoot de schuldige te maken. Wat de man de minnares ook heeft verteld, zij gelooft en gebruikt tegen de vrouw. Ze besteden veel tijd aan het overtuigen van vrienden en familie dat de onschuldige echtgenoot de problemen veroorzaakte die tot hun koppeling leidden. Ze proberen een beeld van onschuld te schetsen, maar ze weten als geen ander dat dit beeld verzonnen is en nooit een meesterwerk kan zijn.

Vervreemding van familie, vrienden en anderen

Sommige familie, vrienden, kennissen en anderen gaan misschien niet zo snel om met de bedriegers omdat ze de kant van de onschuldige partner hebben gekozen, terwijl anderen er misschien voor kiezen hun kant te kiezen. Toch zullen anderen deze bedriegers bij hun eigen echtgenoten of partners wantrouwen vanwege hun overspelige reputatie. Het verboden stel trekt vaak anderen zoals zijzelf of singles aan als vrienden. Natuurlijk zullen een paar oude vrienden blijven hangen. Het paar kan ook het risico lopen om buitengesloten of niet geaccepteerd te worden in bepaalde sociale kringen, wat een spiegel is van gebrek aan respect. Als een persoon eenmaal in een gemeenschap als ontrouw is bestempeld, zal deze mogelijk nooit verdwijnen, zelfs niet als de persoon verandert. Anderen, zelfs buitenstaanders, vergeven of vertrouwen vaak niet meer.

Vervreemding van echtelijke genegenheid

Sommige vrouwen klagen minnaressen aan wegens vervreemding van genegenheid. Deze beslissing kan de financiële stabiliteit van de minnares ernstig aantasten. Dus een risiconemer wil hier misschien over nadenken voordat hij de partner van iemand anders achtervolgt.

Meer wantrouwen

Is het logisch dat valsspelers denken dat valsspelers niet bedriegen? Stel je voor dat twee valsspelers met elkaar getrouwd zijn. Wat zijn hun geheime gedachten? Kunnen ze elkaar vertrouwen? Waar is de geloofwaardigheid? Is elk in staat om elkaar te bedriegen? Ze hebben allebei zeker veel geoefend. Hun gedrag spreekt voor hen.

Schuld

Schuldgevoel is als een kankerzweer. Het groeit en wordt erger naarmate de tijd verstrijkt. Al snel begint het de geest te bezetten, gedachten binnen te dringen wanneer het niet gewenst is. Het veroorzaakt zorgen, spijt en schaamte. Dergelijke gedachten dragen zeker niet bij aan het geluk van welke relatie dan ook. De bedriegende echtgenoot kan erover nadenken om naar zijn vrouw terug te keren en zijn huwelijk nieuw leven in te blazen. Een echtgenoot die een christelijke opvoeding heeft gehad, kan Gods oordeel vrezen, de affaire beëindigen en vergeving vragen.

Wraak en wanhoop

Er is altijd een kleine kans dat een geobsedeerde partij, die iedereen in de driehoek zou kunnen zijn, lichamelijk letsel toebrengt aan de echtgenoot, de minnares / minnaar of de bedrieger vanwege wanhoop en de behoefte om te beheersen. De minnares kan verschillende manipulaties proberen om de vrouw boos te maken om het huwelijk te verbreken. Een wanhopige minnares kan zelfs een bedreiging vormen voor het leven van de vrouw. Echtgenoten hebben te laat ontdekt dat hun minnaressen in staat waren om hun vrouw, zelfs hun kinderen, te schaden in hun pogingen om de echtgenoot te vervreemden en snel te bezitten.

Vrouwen weten vaak niet dat hun man vreemdgaat. Veel echtgenoten en minnaressen raken zo betrokken voordat ze proberen hun fout recht te zetten, dat ze de boze reacties van de eens nietsvermoedende partner moeten doorstaan, wat kan resulteren in een zeer vervelende en kostbare scheiding. Sommige gewonde partijen huren spionnen in die heel veel bewijsmateriaal tegen de man of vrouw verzamelen, wat voor de rechtbank verwoestend kan zijn. Slachtoffers moeten voorzichtig zijn, want het is geen geheim dat wanhopige echtgenoten, die verliefd zijn geworden op hun minnaressen en hun geld niet met hun vrouwen willen delen, hun moord plannen, zelfs met hun gretige minnaressen. Een tragedie is niet ongewoon in slecht verlopen relaties. Het kiezen van een gevangenisbed en voor altijd scheiding is niet bepaald een bruidssuite voor bedriegers of echtgenotes die problemen proberen op te lossen met wanhoop en misdaad.

Mogelijke onherstelbare gevolgen van valsspelen

Veel valsspelers denken dat ze de schade aan hun huwelijk kunnen herstellen als hun echtgenoten hun ontrouw ontdekken. Ze vinden dat het gewoon een kwestie is van de beledigde partner zover krijgen dat hij hen vergeeft. Dat kan gebeuren, maar het hoeft niet altijd zo eenvoudig te zijn. Enkele van de volgende gevolgen kunnen langdurig of onherstelbaar zijn in een huwelijk, huis en gezin nadat een echtgenoot is betrapt op vreemdgaan:

1. gebroken vertrouwen
2. disfunctioneel gezin
3. een laag zelfbeeld
4. ernstige depressie
5. smaad van karakter
6. vervreemding van genegenheid rechtszaak
7. scheiden
8. grote financiële veranderingen als gevolg van een echtscheidingsregeling
9. vervreemding of afstand nemen van familieleden en vrienden
10. samentrekking van ongeneeslijke SOA's
11. buiten de zwangerschap
12. kinderbijslagbetalingen die geld wegnemen van het huishouden, de echtgenoot en kinderen
13. 'Baby's mama'-problemen die van invloed kunnen zijn op het welzijn van de partner en het gezin
14. stalken
15. bedreigende of intimiderende telefoontjes
16. ernstig geweld en kans op gevangenisstraf

De statistieken volgens 'WOMAN SAVERS,' s werelds grootste Database Rating Men '

“Ontrouwstatistieken zijn de afgelopen 50 jaar drastisch gevarieerd. Het probleem met het verkrijgen van nauwkeurige statistieken over overspel is dat de meeste mensen de waarheid niet zullen vertellen omdat het zo'n gevoelig onderwerp is. Enquêtes voor gecontroleerd valsspelen zijn schaars en de onderstaande ontrouwpercentages zijn willekeurig verzameld uit verschillende bronnen:

Volgens adviseur Janis Abrahms Spring, auteur van 'After the Affair', wordt een op de 2,7 paren aangeslagen ', zoals gerapporteerd door de Washington Post op 30 maart 1999. Tien procent van de buitenechtelijke affaires duurt één dag, 10 procent duurt langer dan één dag maar minder dan een maand duurt 50 procent langer dan een maand maar minder dan een jaar, en 40 procent duurt twee of meer jaren. Er zijn maar weinig buitenechtelijke affaires die meer dan vier jaar duren.

“Een minder bekend feit is dat degenen die scheiden zelden trouwen met de persoon met wie ze de affaire hebben. Zo ontdekte dr. Jan Halper's onderzoek naar succesvolle mannen (leidinggevenden, ondernemers, professionals) dat maar heel weinig mannen die affaires hebben, van hun vrouw scheiden en met hun minnaars trouwen. Slechts 3 procent van de 4100 ondervraagde succesvolle mannen trouwde uiteindelijk met hun geliefden.

“Frank Pittman heeft geconstateerd dat het echtscheidingspercentage onder degenen die met hun geliefden trouwden 75 procent bedroeg. De redenen voor het hoge echtscheidingspercentage zijn onder meer tussenkomst van de realiteit, schuldgevoelens, verwachtingen, een algemeen wantrouwen in het huwelijk en een wantrouwen jegens de minnaar. '

Gevolgtrekking

Vreemdgaan is nooit juist in een huwelijk of een relatie, en excuses zijn niet acceptabel. De gevolgen zijn verwoestend voor alle betrokkenen, vooral de beledigde echtgenoot en kinderen. Zelfs de bedriegers ondergaan de negatieve gevolgen van hun slechte keuzes. Ze kunnen worden vervreemd door familie en vrienden en moeten mogelijk een financiële verandering ondergaan als gevolg van een scheiding en schikkingen.

Het is belangrijk dat elk slachtoffer zich realiseert dat, hoe schuldig ze zich ook voelen, ze niet verantwoordelijk zijn voor de zaak. Zelfs bedriegers zouden zichzelf moeten waarderen als een relatie die hen niet verkleint tot het niveau van kruipen, stelen of tot slachtoffer maken van onschuldige individuen.

Uit populaire enquêtes is gebleken dat meer dan 90% van de valsspelers niet met elkaar trouwt vanwege wantrouwen en schuldgevoel. Een verbroken familierelatie is een gebroken gezin, een disfunctioneel huis, en niemand mag worden gedwongen om het trauma dat daar plaatsvindt te doorstaan.

Disclaimer

De inhoud van deze hub is niet bedoeld om als professioneel advies te dienen voor iemand die door valsspelen is getroffen. Het is ontworpen om onderzoeksresultaten, persoonlijke ervaringen en elk inzicht te delen dat commentatoren vrijwillig delen. Iedereen die hulp of begeleiding nodig heeft nadat hij een trauma heeft meegemaakt dat door ontrouw is veroorzaakt, moet professionele hulp zoeken. De auteur wenst u welzijn en geluk.