Pastor Waardering: 7 dingen die je niet mag doen in de kerk

Waardeer je je voorganger echt? Waardeer je al het harde werk, de toewijding, het gebed en de persoonlijke opoffering die gepaard gaan met het zijn van de go-to-leider van een gemeente gevuld met diverse, verre van volmaakte, vaak behoeftige en soms smerige mensen? Ik kan je uit ervaring vertellen dat het geen gemakkelijke klus is!

Maar het is eigenlijk helemaal geen baan, het is een roeping. God heeft beloofd degenen die Hij voor dat werk roept, alles te geven wat ze nodig hebben om de taak te volbrengen. En een deel van die voorziening ben jij.

En wij dringen er bij u op aan, broeders, om degenen te erkennen die onder u werken en over u zijn in de Heer en u vermanen, en hen zeer hoog te achten in liefde omwille van hun werk.

- 1 Tessalonicenzen 5: 12-13a (NKJV)

Een van de dingen die God van plan is voor voorgangers en andere kerkleiders om op te kunnen rekenen om hen te helpen bij hun werk, is de oprechte waardering en hartelijke medewerking van de leden van de gemeente.

En die ondersteuning mag niet alleen mondeling zijn. Woorden van goedkeuring en waardering zijn cruciaal, en mogen niet worden verwaarloosd. Maar veel belangrijker zijn de dingen die kerkleden daadwerkelijk doen om hun voorgangers te ondersteunen en aan te moedigen in het werk.

Enkele geweldige manieren om uw voorganger te ontmoedigen

Weet u dat uw gedrag in de kerk uw voorganger kan aanmoedigen of ontmoedigen? De meeste kerkleden lijken daar nooit over na te denken, maar als predikant kan ik u verzekeren dat het waar is. En geloof me, pastors moeten aangemoedigd worden!

Dus als u wilt dat uw daden aanmoedigend zijn in plaats van ontmoedigend voor uw voorganger, dan zijn hier zeven dingen die u moet vermijden als u naar de kerk komt.

1. Kom laat

Veel kerkbezoekers denken dat ze precies op tijd zijn als ze 10 minuten na de preek arriveren. Ze hebben geen idee hoe storend hun late aankomst is, vooral als de gemeente klein is. In ons heiligdom is de hoofdingang duidelijk zichtbaar voor degenen die zitten, en hoofden zullen zeker omdraaien wanneer mensen binnenkomen tijdens het lezen van de Bijbel, het gebed of de preek.

Uw voorganger heeft hard gestudeerd en de opening van de preek voorbereid op de grootste spirituele impact. Laatkomers zullen dat misschien missen. Wat nog belangrijker is, bedenk dat de tijd van aanbidding die aan de preek voorafgaat, is wanneer de gemeente rechtstreeks tot God kan dienen. Dat wil je zeker niet missen!

2. Breng problemen onder de aandacht van de predikant voordat hij predikt

Een van de voordelen van het zitten in een relatief kleine kerk is dat leden meer directe toegang hebben tot de pastoor dan gebruikelijk is in grotere gemeenten. En pastoors willen weten met welke problemen parochianen te maken hebben, zodat ze de spirituele en praktische ondersteuning kunnen bieden die een fundamenteel aspect van hun roeping is.

Maar gebruik alsjeblieft wat discretie! Het uur of zo voordat de predikant predikt, is niet het moment om hem (of haar) te slaan met persoonlijke of kerkelijke kwesties.

De meeste predikanten hechten veel waarde aan het hebben van tijd om hun geest tot rust te brengen en zich geestelijk voor te bereiden voordat ze eropuit gaan om de gemeente in aanbidding te leiden. Onderworpen worden aan een vurig geuit verslag van het laatste geschil tussen Deacon Jones en ouderling Smith helpt niet echt bij dat proces!

3. Weiger te zingen tijdens de aanbidding

Ik begrijp dat je niet van muziek houdt, geen zangstem hebt en de liedjes niet kent. Maar als je met je gezicht staat (of zit) terwijl de gemeente samen hoort te zingen, zet dat de procedure enigszins onder druk. En geloof me, in een kleinere kerk, uw voorganger, die vooraan staat en uitkijkt over de samenkomst, merkt het op.

Wat nog belangrijker is, zingen gaat niet over zingen - het gaat over het aanbidden van God. En is dat niet waarom je daar bent? Dus ga je gang en maak dat 'vreugdevolle geluid' dat de Schrift ons aanmoedigt om te maken. Zowel God als uw voorganger zullen het echt leuk vinden!

4. Blijf op de hoogte van uw berichten en teksten tijdens de dienst

De mobiele telefoon is een geweldige uitvinding. De meeste mensen weten tegenwoordig letterlijk niet hoe ze zonder hen moeten opschieten. En een van de handigste kenmerken van deze alomtegenwoordige apparaten is dat we ze bij ons kunnen dragen, in zak of tas, waar we ook gaan. Maar een kerkdienst is niet de plek om je telefoon te gebruiken!

Ik herinner me verschillende keren dat iemand zijn mobiele telefoon tevoorschijn haalde terwijl ik serieus Bijbelstudie gaf. Op het moment dat het uitkwam, merkte iedereen die telefoon op, ook ik. Kun je D-I-S-T-R-A-C-T-I-O-N spellen? Of het nu gaat om het controleren van berichten, sms'en of, de hemel verhoede, echt met iemand praten, je mobiele telefoon gebruiken tijdens een dienst leidt niet alleen de anderen af, het communiceert ook een groot gebrek aan respect voor de persoon die die dienst leidt. Doe het niet!

5. 'Rust je ogen' tijdens de preek

Als predikant ben ik verbaasd dat mensen niet lijken te beseffen dat predikers het merken wanneer de ogen van de gemeente gesloten zijn tijdens de preek. Natuurlijk ben je klaarwakker, luisterend aandachtig en heb je alleen je ogen gesloten om ze te laten rusten. Maar toch, het is niet bemoedigend om te zien dat verschillende mensen 'hun ogen laten rusten' en af ​​en toe die kleine ruk van het hoofd geven die optreedt wanneer mensen zichzelf betrappen op het in slaap vallen in het openbaar.

Slaap de avond ervoor wat slaap, en moedig uw voorganger aan tot oogcontact tijdens de boodschap.

6. Spreek alleen met mensen die u al kent

Een van de ergste ervaringen voor een bezoeker of nieuwkomer in een kerk is om genegeerd te worden door de reguliere bezoekers. Wat dat luid en duidelijk overbrengt, is dat ze als buitenstaanders worden afgewezen in plaats van dat ze worden verwelkomd in de kerkfamilie.

Onze kerk heeft een 'regel van drie minuten' - gedurende de eerste drie minuten nadat de eredienst is afgelopen, wordt van de leden verwacht dat ze mensen zoeken die ze niet kennen en een gesprek met hen beginnen. Pas nadat ze dit hebben gedaan, mogen leden tijd doorbrengen met hun vrienden.

7. Vertrek zo snel mogelijk na de dienst

De meeste voorgangers moedigen gemeenteleden aan om relaties met elkaar te ontwikkelen. Een van de meest voor de hand liggende aanwijzingen dat dit niet gebeurt, is wanneer een persoon of familie er een gewoonte van maakt om onmiddellijk na het beëindigen van de dienst naar de auto te rennen. Kerkleden die elkaar kennen en liefhebben, kunnen het niet laten om na de eredienst een paar minuten te praten. Dat maakt deel uit van wat een gemeente opbouwt.

Enquêtevraag

Denkt u dat uw gedrag in de kerk tot nu toe meer een aanmoediging of ontmoediging is geweest voor uw voorganger?

• Aanmoediging - Ik heb me echt gefocust op het doen van alles wat ik kan om mijn voorganger aan te moedigen
• Ontmoediging - ik moet toegeven dat sommige dingen die ik in de kerk heb gedaan waarschijnlijk een ontmoediging waren
• Ik heb er nooit eerder over nagedacht

Uw voorganger heeft uw aanmoediging nodig!

De Bijbel is duidelijk dat het de verantwoordelijkheid is van kerkleden om niet alleen hun pastorale leiders hoog te achten (als u denkt dat uw pastor uw achting niet verdient, u bent in de verkeerde kerk), maar om hen actief aan te moedigen, zowel met woord als met actie.

Als je deze zeven gangbare praktijken vermijdt waar veel kerkleden elke week klakkeloos mee bezig zijn, zul je een heel eind komen om je voorganger aangemoedigd te houden.

VIDEO: Pastor, we waarderen u!

Als u andere manieren kunt bedenken waarop kerkbezoekers hun predikanten vaak aanmoedigen of ontmoedigen door hun gedrag in de kerk, deel ze dan in de onderstaande opmerkingen.