De 3 regels voor effectief liegen

Verplichte morele preambule

De westerse samenleving heeft generaties lang de gedragspatronen gedemoniseerd die worden gekenmerkt door liegen, oneerlijkheid en misleiding. Hierdoor neigen verschillende sociale structuren ertoe aan te nemen dat eerlijkheid de belangrijkste communicatiemethode is.

Als je terugdenkt aan je opleiding, heb je waarschijnlijk veel manieren geleerd om de waarheid effectief over te brengen - van het doen van eenvoudige oefeningen zoals 'laten zien en vertellen' in de kleuterschool tot het schrijven van zwaar geciteerde onderzoekspapers op de middelbare school of universiteit.

Toegegeven, effectieve communicatie is voornamelijk gebaseerd op de waarheid. Maar noch dit, noch het kennelijke gebrek aan interesse van de samenleving in het aanleren van de vaardigheden van bedrog, hebben de meeste mensen ervan weerhouden regelmatig te liegen.

Uiteindelijk is liegen slechts een hulpmiddel om een ​​bepaald doel te bereiken. Of dat doel positief of negatief van aard is, hangt volledig af van uw karakter en gevoel voor ethiek. Met dat gezegd, presenteer ik u de 3 regels om effectief te liegen.

Regel 1

De eerste regel van liegen is: vertel de waarheid.

Huh? Maar dat is precies het tegenovergestelde van wat ik probeer te doen!

Niet noodzakelijk. Het doel van het vertellen van een leugen is om uw ware gedachten en gevoelens te verbergen. Daartoe kan de waarheid vaak worden gebruikt om iemands aandacht te misleiden en te voorkomen dat u ronduit liegt.

Stel dat je grootmoeder voor Kerstmis een trui voor je heeft gekocht. Ze belt je de week erna en vraagt ​​je hoe je het leuk vindt, en je eerlijke antwoord zou zijn dat je het haat. Je vindt de kleuren afschuwelijk en de stijl past bij niets in je garderobe, maar je grootmoeder is het type persoon dat absoluut verpletterd zou zijn om dit antwoord te horen. Dus vertel je haar in plaats daarvan: 'het is echt warm, en het past perfect!'

De kans is groot dat ze tevreden zal zijn met dat antwoord en niet veel verder zal graven. Het zal helpen als u onmiddellijk daarna van onderwerp verandert, zodat u niet op meer informatie wordt gedrukt.

Maar waarom zou je een regelrechte leugen vermijden als ik haar gewoon met de waarheid ga bedriegen?

Het antwoord hierop is drieledig:

Ten eerste creëert liegen situaties waarin je moet onthouden wat je hebt gezegd en het vervolgens consequent moet zeggen. In dit eenvoudige geval lijkt het erop dat de leugen gemakkelijk genoeg zou zijn geweest om te onthouden, maar als je grootmoeder je om meer informatie zou vragen, zou je liegen moeten escaleren en zou het snel moeilijk te onthouden kunnen worden.

Ten tweede is het gemakkelijker voor u om oprechte emoties te uiten wanneer u de waarheid vertelt. Omgekeerd, als je iets zegt waarvan je weet dat het een volslagen onwaarheid is, zal je cadans vaak overdreven zijn, zal je uiterlijk nerveuzer zijn en zal je woordkeuze lastiger zijn, waardoor je liegen gemakkelijker te herkennen en daarom minder effectief is .

Ten derde, als u zich in een situatie bevindt met verifieerbare informatie, is het vaak mogelijk dat uw verklaringen worden gecontroleerd op hun waarheidsgetrouwheid. Bovendien, aangezien informatie overal om ons heen is, is er maar één willekeurige kans nodig dat iemand op bewijs stuit dat je gelogen hebt.

Aangezien het onmiskenbaar is dat betrapt worden op of verdacht worden van liegen uw reputatie zal schaden (misschien onomkeerbaar), mag liegen in geen geval onzorgvuldig worden gedaan. Paradoxaal genoeg, omdat consequent de waarheid vertellen, met oprechte emotie en met bewijs om u te ondersteunen uw reputatie verhoogt, moet u actief proberen de waarheid zo vaak mogelijk te vertellen als u anderen effectiever wilt bedriegen.

Kortom, vertrouw op de waarheid en lieg alleen als dat nodig is.

Regel # 2

De tweede regel van liegen is: als je geen bedrieglijke waarheid kunt gebruiken, vertel dan een leugen die zo dicht mogelijk bij een bedrieglijke waarheid ligt.

Dat lijkt veel op regel # 1!

Inderdaad, alle grondgedachten in regel # 1 zijn van toepassing op regel # 2. Daarom wijkt de ideale leugen zo min mogelijk af van een bedrieglijke waarheid.

Laten we teruggaan naar ons hypothetische sweatervoorbeeld. Stel dat je grootmoeder een meer specifieke vervolgvraag stelt, 'waren de kleuren mooi?' Als u op dit punt een andere vraag beantwoordt of van onderwerp blijft veranderen, zal het duidelijk zijn dat u iets vermijdt. Bovendien, als je botweg zegt: 'Ik dacht dat de kleuren lelijk waren', zal het een nog grotere negatieve impact hebben omdat je grootmoeder begon te geloven dat je het cadeau leuk vond.

Als je ervoor kiest om ronduit te liegen (oh, ik hield absoluut van de kleuren!) wordt u geconfronteerd met de obstakels die worden beschreven in regel # 1.

De resterende optie, om een ​​leugen te vertellen die op de waarheid lijkt, zou ongeveer zo kunnen gaan: 'Ik vond het rood in de trui erg leuk. Je weet toch dat rood mijn lievelingskleur is. ' In werkelijkheid vind je de specifieke tint rood in de trui misschien onaantrekkelijk, maar als je van de kleur rood houdt, ligt de verklaring dicht genoeg bij de waarheid om niet op te vallen.

De essentie van regel # 2 is het tegenovergestelde van het gezegde: 'go big or go home'. Alleen omdat je moet liegen, wil nog niet zeggen dat je de brutaalste leugen moet vertellen die je je kunt voorstellen. Hoewel er enige opwinding kan zijn verbonden aan het wegkomen met een gewaagde leugen, is het een onbetrouwbaar middel tot misleiding en moet het in de meeste gevallen worden vermeden.

Regel # 3

Regel # 3 is: houd je leugens simpel en efficiënt.

Als je merkt dat je niet in staat bent om te misleiden met waarheden en halve waarheden, kan het eindelijk tijd worden om een ​​regelrechte leugen te vertellen. Mocht dit gebeuren, dan is het absoluut noodzakelijk dat uw leugen voldoet aan de deugden van eenvoud en efficiëntie.

Om de een of andere reden hebben veel mensen de neiging om door te dringen over een verhaal dat nooit is gebeurd. Misschien denken ze dat meer details gelijk staan ​​aan meer geloofwaardigheid, maar in werkelijkheid betekent meer details meer kansen om gepakt te worden, meer leugens om te onthouden en meer tijd voor mensen om je ongemakkelijke gedrag op te merken.

In het vorige voorbeeld, toen je werd gevraagd of je de sweaterkleuren mooi vond, had een ingewikkelde en overdreven complexe leugen kunnen zijn: 'Weet je, het eerste dat ik deed toen ik de trui kreeg, was hem aantrekken. Het was zo comfortabel dat ik er net mee door het huis begon te lopen en ik keek niet eens naar de kleuren, het was zo comfortabel! ' Dit verhaal zal zeker moeilijk zijn om vlot te zeggen en te onthouden, en daarom is het noodzakelijk om de leugen eenvoudig te houden.

Een andere veel voorkomende tendens is dat mensen vage uitspraken gebruiken in de hoop dat het vermijden van een specifieke leugen het risico verkleint om door bewijs te worden weerlegd. Het is ook gemakkelijker om ter plekke een vage leugen te verzinnen dan een specifieke.

Maar een vage leugen voldoet niet aan de criteria van efficiëntie. Door vaag te zijn, wordt u vaak op meer details gedrukt, wat betekent dat u meer liegt, wat vermeden had kunnen worden. In onze hypothese, als je de vraag over de kleur van de trui vaag beantwoordt door te zeggen: 'de kleuren hadden een zekere charme voor hen', zul je waarschijnlijk gestraft worden voor je mysterieuze antwoord door verder te vragen: 'oh? wat voor charme is dat? ' En nu moet je bedenken wat je met charme bedoelde.

Een leugen moet worden gezien als een brug tussen waarheden. Hoe zwaarder en omvangrijker de brug, hoe meer werk er nodig is om te bouwen en hoe groter de kans dat hij vanzelf instort. Hoe meer bruggen je bouwt, hoe moeilijker het zal zijn om ze allemaal te onderhouden. We bouwen dus alleen bruggen als het moet en doen dat met zo min mogelijk extravagantie.